öyle bir yanıyorki yüreğim hasretinle cayır cayır alevsiz dumansız için için dayanılmaz acısı gel gör közüde utan be vicdansız çaldın gönlümü en derin duyğularıyla birlikte iliklerine kadar be hırsız birde hiç sıkılmadan geçiyorsun dalğanı türlü şarkılardan derlediğin cümle cümle sözlerle gün be gün hiç düşünmeden bu ne yapıyor ne çileler ne ızdıraplar çekiyor her gün güvercinsiz serçesiz geç bir aynanın karşısına sor orda gördüğün vurdum duymaza şu soruyu sen evet sen ne yapıyorsun nasıl bir zalimsin nasıl bir zulüm yapıyorsun farkındamısın farkındamı değilsin yoksa sadistmisin acı çektirmek dert vermek merheminide ilacınıda kendiğde tutmak ne demek senin yüreğin kalbin gönlün yokmu be ruhsuz aynen de bunları o karşısında durduğun aynada gördüğün vicdansıza hırsıza ruhsuza sadiste birde deki koydun bir canı kafese muhtaç edersin derin bir nefese neydi suçu hakettimi sence o bu cezayı bütün kusuru en derin duyğularla en yoğun hislerle arzu dolu hasretlerle bağlanmak güvercine serçeye
en derin duyğuları
zamansız mekansız
olmazsa olmazım olarak
senin için yaşıyorum
elin elimde olsun
nasıl bir özlemsin bilsen
bilmek istemiyorsun
aldırmıyorsun aslında
şaka gibi geliyor sana
kölecioğluna inanmıyors un
ah çeken yüreğimi görmüyorsun
senin için nasıl yandığını
ızdırap çektirmeyi seçiyorsun
neden yakın görünüp uzak kaçıyorsun
Ahmet kölecioğlu 01-11-2011