Ah bir bilseydin...bir billebilseydin seni nasıl sevip her an düşlediğimi...acınla içimin acıdığını,sevincinle çocuksu bir mutluluğa kapıldığımı...
Bir insanı en çok ne yaralar diye düşündüm durdum tüm gün...para mı? mevkiyi kaybetmek mi?
dost bildiklerinin gereksiz konuşmaları mı? çoçukların umarsızlığı mı?
Yok yok yok....bunların hiç biri olamazdı.....
Bir insanı en çok sevdiği tarafından hüsrana uğratılması ne bileyim yada hiç ummadığı şekilde manevi aldatılması en çok yaralayabilirdi...böylesi bir acı da sadece içe atılır kimseyle paylaşılamazdı bence...tabi bunlar sadece benim faraziyelerim....ben böyle düşünüyordum en azından...
Bana güçlü olmayı direnmeyi öğreten sana sadece dua etmek istemiyorum ki...Sorunları birlikte aşmayı istiyorum...’Beni bu dünyada düşünen kimse yokmuş’ diyen sana diyorum ki bu dünyada seni düşünen kimsecikler olmasın...evet olmasın ki bir tek ben seni düşüneyim...ruhumla canımla kanımla bedenimle....KALBİMLE....
Seni hissetmek seninse beni hissettiğini bilmek dünyanın en güzel şeyi....
iyiki varsın....iyiki....iyiki......

sakın unutma

EN DERİN KORKUMUZ YETERSİZ OLUŞUMUZ DEĞİLDİR
EN DERİN KORKUMUZ ÖLÇÜLEMEYECEK KADAR GÜÇLÜ OLUŞUMUZDUR
BİZİ EN ÇOK KORKUTAN AYDINLIĞIMIZDIR,KARANLIĞIMIZ DEĞİL
HEP KENDİ KENDİMİZE SORUYORUZ PARLAK ,MUHTEŞEM ,YETENEKLİ
VE EFSANEVİ OLMAK BENİM NE HADDİME DİYE...
ASLINDA,OLMAMAK SENİN NE HADDİNE

NELSON MANDELA