Herhangi bir yaz günüydü gayet net hatırlıyorum. Emre’yle avareliğin mastırını, doktorasını hatta moktorasını yaptığımız zamanlardı. Emre çok pis Ronaldo’ya benziyordu fakat tombik Ronaldo’ya. Zira diğer oğlan piyasada yoktu henüz.

Dağ bayır dolaşıyoruz ehbabım. Ben önden gidiyorum. Aklımdan kim bilir neler geçiyor o sırada. Beyblade falan kapıştırıyoruz mahallede. Alınacak intikamlar, koşulacak zaferler var. Derken hiç beklemediğim bir anda bizim Ronaldo’nun sevinç çığlıklarına gark oldum. Evet, adeta yırtıyordu dağları enginlere sığmıyor, taşıyordu. Dönüp baktım. ‘’nooldu lan’’ dedim. ‘’Para buldum oluum beş milyon hem de’’ dedi. Bizim için büyük sürpriz olmuştu. Zira güzergâhımızdan bir tek traktör geçer sanıyorduk. Hani parkta falan bulsak neyse de Allah’ın tepesinde rastlaştık 6 sıfırlı banknotla. Hemen akabinde ‘’hani lan nerde buldun’’ diyecek oldum. ‘’Gösteriyim gel’’ dedi ve peşine takıldım bunun. Bi de ne görelim beş - altı metre geride parayı bulduğu yerde bir beş milyon daha ! Ulan bi sevindik bi sevindik. Ağlayacaktık neredeyse. O zamanlar büyük para tabi. Beş milyon ne demek lan ! Hem de havadan ! Hem de mucizevi bir şekilde ! Oh may gad !

İstikametimiz doğruca internet kafe oldu. Başka nereye gideceksin ki zaten. O zamanlar internetin saati beş yüz bin liraydı. Kabaca bir hesap ve internet kafede geçirebilecek kafadan 6 saat !

Biraz internet kafeden bahsedeyim. Sürekli saçlı sakallı hanzolar olurdu içerde. Niye ? Çünkü bilgisayarlarda engin bir porno arşivi mevcuttu. Gerçi biz çok sonra fark ettik de neyse konu bu değil. Sonra sürekli ‘’yasla başını hadi degajeme doğru çalardı’’. GTA vardı, Counter vardı daha ne olsundu.

Uzun lafın kısası, zaman su gibi akıp geçmişti. Counter-Terrorist win’di. Leavemealone’ydi. Güzel güzel, çok güzeldi.

H. Barış Beledin
cellde.tumblr.com