Yazarlar kadar ,okurlarda sorgulanıyor.Böyle bir suçlamanın farkında değildim.Kısa bir edebiyat araştırması sonucunda yazarların edebiyat ile düşüncelerinde yollar kesişti.Ve okurlarda "suçlandı"

Selim İleri;Yağmur akşamları adlı hikaye kitabında kendinden yola çıkarak okuru suçluyordu.Hiç farkına varmamıştım.Okur suçlu olurmuydu?Ona göre ; ve diğer düşünce insanın a göre okur da suçlu olabiliyordu.

Bazı eserler gereken ilgiyi görmüyor.Yazar küsüyor.Köşesine çekiliyor.Belki en güzel muhtemel eserler doğmadan ölüyor.Belki reklamı yapılan,veya cemaat desteği,politik destek alan eserlerin yazarları öne çıkıyor.Basında gereğinden çok destek alabiliyor.


Ayşe Kulin ,ünlü olduktan sonra şöyle bir süreci anlatıyor,yirmibeş yıl elimde eserlerim basılmak için yayın evi aradım durdum.Oysa bu durum ilk defa O nun başına gelmiyor.Edebiyat dünyasında klasikler arasında yer almış yazarlarında eserlerini yayımlamakta zorlandıklarını anlatırlar biyoğrafik hayat hikayelerinde.

Beşir Ayvazoğlu,1950 yılından önce basılan eserlerin tekrar taranması taraftarı.Çünki bir köşede unutulmuş O kadar çok eserlerin olduğunu anlatmakta.Tabii bu durum bir avuç Edebiyat araştırmacılarının gayretleri ile olacaktır.

Sahaflık konusunda araştırma yaparken bu işinde gönül işi,yürek işi olduğunu anladım.Birkaç kişi bu işe gönül vermiş,gerçek sahaf.Kitapların okur ile buluşmasını istiyor.Raflarda kitapların sararmasına gönülleri razı değil.
İlgisizlikten şikayet ediyorlar.O kadar acı bir misal veriyor ki,üzülmemek suçlanmamak elde değil.Arabesk esere destek verenler Onu alıyor.Bir yerde bu kültürün devam etmesini sağlıyor.Ama değerli bir kitap,edebi değeri olan eser alınmıyor.Yazarı yeni konulara yelken açmıyor.Küsüyor,köşesine çekiliyor.

Musiki dünyasında da öyle olmadı mı?Bir Avni Anıl,sanat dünyasındaki dejenereasyonu protesto için eser vermediğine tanık olduk.

Yine Yıldırım Gürses 1970 yıllarındaki yoz sanat ortamında kendini inzivaya çekti.daha sonra çok güzel sanat eserlerine imza attı.Güller ağladı,eller eller mektup olup yazıldı,güller yas tutup çöller ağladı.

Sanat ve Edebiyat Dünyamızın zenginleşmesi için onlara sahip çıkalım.Sanatçılar nede olsa alıngan,ve küskün oluyor.