İçimdeki hunharca sanat aşkını birileri görsün artık…..


NURİ KAYMAZ- Mustafa kendini nasıl tanıtırsın…
MUSTAFA ÇİÇEK- Ben Kürtlerin Tarkan’ıyım…

-Neden Tarkan..
-Sanat konusunda çok çılgın olduğum için.. hep sıra dışı şeyler yaparım… herkesin yaptığını yapmam.. hem tiyatrocuyum.. hem standapçıyım.. sahne sanatçısıyım.. dansçıyım… şovmenim… tityatro oyunları hem yazıyor hem oynuyorum.. yöresel oyunlar yazıyorum…

-Peki Mustafa neden Şiwan değil de Tarkan olmak istiyorsun…
-Tarkan düzeyinde bir sanatçı olduğum için… onun gibi sahne performansım var.. çok yetenekliyim.. sanata dair ne çılgınlık varsa hepsini yapıyorum….

-Israrla neden Tarkan..
-Şu an zirvede olan Tarkan olduğu için.. bende dansçı olarak sahne sanatçısı olarak şovmen olarak Kürtlerin Tarkan’ıyım diyorum… Kürtlerde en çılgın sanatçı benim….

-Çok yönlü olmak zor değil mi…
-Tabiî ki zor…konserler veriyorum.. sadece müzik yapmıyorum.. sahne de şakalar yapıyorum… insanları güldürüyorum… şovmenlik yapıyorum… çok hareketli biriyim… sahnede saatlerce şov yapıyorum.. yorulmak bilmem…

-Sosyal hayatta neler yaparsın.. sanat hayatın dışında…
-Aslında fırıncıyım… mesleğim budur.. bunun yanında da sanatla uğraşıyorum…ikisinin farkı şudur.. fırıncılık la geçiniyorum.. sanatta karşılığını alamadığım için..

-Çevren ne diyor bu sanatın hakkında…
-Pek olumsuz eleştiri almadım… sıra dışı sanat yapıyorum.. en iyisini yapmaya çalışıyorum.. insanların nabzını ölçerim…

-Çocukluğun nasıl geçti…
-Biz yazın yaylalara çıkardık.. çocukluğum çobanlıkla geçti… arazimiz var.. çiftçilik…

-Sanatını yaptığın yörede insanlar seni nasıl buluyorlar..
-O kadar büyük ilgi gösteriyorlarki.. el üstünde tutuyorlar… bende o güzelliklere layık olmak için elimden geleni yapıyorum….

-Bölge halkı biraz dindardır.. bunun için neden tiyatro şovmenlik falan diyen varmı…
-Çok az.. var ama genelde saygı görüyorum…uzun yıllardır yapıyorum.. kendimi kabul ettirdim.. adım duyulduğunda çılgınlık akıllara gelir…

-Tiyatro sanat için deli olmak gerek değil mi..
-Evet ben zır deliyim… yaptığım her şey bana hastır.. ben yazar ben oynarım.. dansım bana ait.. özenti yok bende…

-Peki bölgedeki kamu kurumları destek veriyor mu bu sanatınıza…
-Pek yok.. zaten bizde başvuru falan yapmadık… kendi çabamızla yapıyoruz….

-Türkiye nasıl buluyor sizi…
-İnsanlar İçimdeki bu sanat çılgınlığını bilseler beni en zirve yerlere taşırlar… cenabı Allahtan benim yeteneğim var…

-Sanatın nasıl başladı….
-Ben çobanlık yaparken hep kuzulara konserler verirdim.. şarkılar söyledim… bir anımı anlatıyım.. birgün kuzulara şarkı söylerken kurt geldi kuzuyu kaptı ama ben konsere ara vermedim… sanatıma çok saygılıyım.. kurt kuzuyu aldı gitti… benim sanatım daha önemli kurdu kuzuyu kim ne yapsın… içimde sanat aşkı hep vardı… çocukluğum kendi kendime şarkı söylemekle geçti… Kimseden ders almadım… tamamen yeteneğimle buralara geldim…

-Enstrüman çalışıyor musun…
-Bağlama çalıyorum… başka alet yok.. ben şarkı söylemekte başarılıyım.. alet çalma da değil..

-Başından ilginç olay geldi mi… yada ilk nasıl başladın..
-Lisede amatör işler yapıyorduk.. okul bitince Adıyaman Malatya Urfa Antep te konserler verdim.. ve tiyatro grubumla oyunlar sahneledik… hala tiyatro grubum vardır.. 20 yıldır bu işi yapıyorum… sahne sanatçılığı ve tiyatro…

-Size orda ne diyorlar.. sanatçı ismin falan. .
-Herkes çiçeğim diye hitap eder bana… yaptığım şov programının adı çiçeğin renkleri…

-Peki Mustafa İstanbul’a neden geldin…
-Kadınlar günü için konser vermeye geldim… üç saat sahnede kaldım… sadece kadınlara konser verdim.. hepsi bana bayıldı.. çok sevdiler.. bende içimdeki bu hunharca sanat aşkını ortaya çıkarmak için her şeyi yapıyorum.. beni kıskanan çok… özenen çok… imrenen çok… ben tekim alanımda.. starım ben…

-düğünlere gidiyor musun…
-ben sahnelerin adamıyım.. renkli ışıkların izleyicisi bol sanatın adamıyım… düğünlere gitmem.. saygı görmeyeceğim yere asla gitmem.. sanat saygı görmediği yerden göç eder..