SİLAHSIZ DEMOKRASİ

On iki Eylül müdahaleden sonra Türkiye genelinde bir silahsızlanmaya gidildi. Bu silahsızlanma tabi ki gönüllü olmadı. Askeri bir gücün gölgesinde oldu. Türkiye, geçici de olsa partiler kuruluncaya kadar sakin bir yaşam sürdü. Özal hükümeti göreve gelince, demokrasi gereği olarak görülüp birçok yasaklar teker teker kaldırıldı. Silah tutkunu olan vatandaşlar, yasalardan faydalanarak tekrar silahlanmaya başladılar. Üstelik silah edinme yasalar çerçevesinde oldukça kolaylaştırıldı. Eskiye nazaran silahlanma öyle bir boyuta ulaştı ki bunun sonu nereye varacak bilinmiyor.
Son günlerde işlenen ölümlü cinayetlerin birçoğu ateşli silahlarla işlendiğini görüyoruz. Doktorlarımız, araştırmacılarımız, hükümet erkânları, insan sağlığı için bir dizi formüller üretiyorlar.
Son yıllarda sigaradan dolayı bir yığın kanunlar çıkarıldı. Kapalı yerlerde sigara içmeğe yasak getirildi. Sigara paketlerinin üzerine akciğer resimleri çizildi ve sağlığa ait yazılar yazılıldı. Televizyonlarda, gazetelerde, sigaranın insan üzerinde ne denli öldürücü tahrip ettiğini görüyoruz. Bütün yapılan onca sağlık reklâmları, insan ömrünü uzatabilmek ve sağlıklı yaşam sağlamak için olduğu biliniyor.
Ne var ki devlet insan sağlığı için onca önlem alırken, öte yandan vatandaşlara sattığı ateşli silahlarla birbirlerini öldürüyorlar. Oysa sigara ölümleri, devlete biraz bahalıya gelse de sessiz ve uzun süreli olur.
Ateşli silahlardan ölümler ise, hem sigaradan ölenlerden çok fazla, hem de ani ölüm demektir. Demokrat ve aydın düşünceye sahip vatandaşlar, belde silahlı demokrasi istemiyor. Beli silahtan arındırılmış kalem ve fikir gücüyle yaşamaya değer bir demokrasi istiyorlar.