Siz hiç sebepsiz ağladınız mı?


Siz hiç sebepsiz ağladınız mı?
Yaşarsanız,
Hissedeceksiniz
Göreceksiniz
Anlamsız diye anlam veremediğiniz halimi anlayacaksınız

İçiniz içinize sığmayacak, boğulma tehlikesi geçireceksiniz
Kocaman dünya size minicik ve hatta olmayacak kadar küçük,
Koca şehir size dar gelecektir…

Duvarlar üstünüze üstüne gelecek,
Odalar mezar kadar ve hatta daha çok dar gelecek
Kapalı yerlere girme isteğiniz olmayacak
Hep dışarılarda olmak isteyeceksiniz…
Ama
Kimse sizin gözyaşlarını görmesini istemediğiniz için
İçeriye kapalı ve hatta odanıza mahkûm olacaksınız
Dışarı çıktığınızda tüm insanlar size anlamsız gelecek,
Herkes size düşman olacak, sanki sizi ağlatan onlarmış gibi…

Güçsüz düşeceksiniz, oysa gördüğünüz herkese girişmek gelecek içinizde
Hiçbirine bir şey diyemeyecek kadar güçsüz düşeceksiniz
Sigaranız sizin tek dert ortağınız olacak o da zamanla sizi teselli etmeyecek
Ama yine de ondan vazgeçmeyeceksiniz…
Kendinizi bir akan ırmağın sesine bırakmak isteyeceksiniz
Olumsuzluklar buna müsaade etmeyecek; gün be gün kahrolacaksınız

Olduğunuz yerde nefret edeceksiniz kaldığınız evi, çalıştığınız işi, ofisinizi, yürüdüğünüz yolları, kullandığınız arabayı, yediğiniz yemekleri, giydiğiniz ayakkabıları hepsini değiştirmek gelecek içinizde ama sizi o şehre mahkûm eden biri, sizi o elbiselere teslim eden bir koku, sizi o yollara sürükleyen bir anınız ve mideniz ne kadar kaldırmasa da sürekli yediğiniz için tiksindiğiniz yemeklere sizi kelepçeleyen bir gününüz aklınıza gelecek…

Gitme istekleriniz de hep cevapsız kalacak, gidemeyeceksiniz…
Oflayıp puflayacaksınız ama ne fayda!!!
Hiç bir şey sizi teselli etmeyecek
Ölmek isteyeceksiniz, yaşamaktan nefret eder, ölümü düşür olacaksınız
Ama yaşamayı bir umut için seveceksiniz
Kim bilir “belki”lerle avutacaksınız kendinizi
Umut umutsuzluğa karışacak, yine de umutlar saracak yüreğinizi
Sırf o umutlar yüreğinizi ısıttığı için ölümlerden vazgeçecek, yaşamayı sevmeseniz de, o umut için yaşamak adına ölümü göze alacaksınız

Hadi canım hepsi “nedensiz bir ağlamak için mi” bu kadar diyeceksiniz kesin

Yalan! Damgasını vuracaksınız

Susun! Fazla söze gerek yok bunu söylemeden önce sırtımda sizde hissettim “yalancı” damgasını
Ama ben bir şey demeden gülüp geçeceğim… Derlerdi ya şair “en güzel cevap bazen gülüp geçmektir” diye…


Bana vuracağınız “yalancı” damganıza bu cevabı veriyorum “gülüyorum”
Evet, hepsi “nedensiz bir ağlamak için”
Yaşarsanız,
Hissedeceksiniz
Göreceksiniz
Verir misiniz vermez misiniz bilemem ama
“belki de” bana hak vereceksiniz…

Sevgilerimle…


SALİH DURMUŞ