Kirlenir insanlar karmaşaların içinde. Vakitli vakitsiz karaya çalar yürekler.

Hayat öyle garip ki, her gün farklı bir şekil almamızı sağlıyor. Elbette bunu yapan yine bizleriz. Hangi sarmaşık döngüye düşersek onu yaşıyoruz.


Bazen kirli yalanların içinde buluyoruz kendimizi, bazen de aydınlık bir dünya içinde.

Gariptir ki, alışıyoruz zamanla her şeye. Güçlü bir yapıya sahip olmak gerekiyor olumlu, olumsuz ne varsa kendimizi adapte edebilmek adına.


Dünya güzel ye, iç, gez tadını çıkar diyenler ve lanet olsun her şey ne berbat diyenlerle yaşıyoruz.

Bu iki seçenekte ömrümüze düşüyor zaman zaman.

Aslında hayat biziz, bizde hayatız.

Kader değil, insanlar acı veriyormuş, bir şarkı sözünde duymuştum.
Doğru olan da bu değil mi?

Kutuplar gibiyiz, yaşamda. Herkesin bir yönü var. Bu yönler değiştiren ya acı verenlerdir, ya da mutlu edenler.

Herkes mutlu olsun, ne güzel bir dilektir. Bu her zaman olmasa da,

Tüm kirliliklere inat…

Ey hayat sana inat…

HERKES MUTLU OLSUN.