Ey insan !
Kaç yaşındasın sen ?
Nekadar yaşadın, yurudun, neler gordun bu hayatta..
Yaşın kadar, yoksa yaşadıkların kadar mı saysak ki yasını ? Bazen haykırdın mı ,,dur yeter hayat’ !
yoksa yenilmek sana yasak, kalbinse herkeze tutsakmı ?
Meger... ne iyimsermisiz biz ne dersiniz..
sevinci hep paylasır, haykırırız .. kederli gunleri ise.. hep gizler, hep susarız biz..
Geceler uykumuz haram, deli divane gezeriz,
yine de hep kederi, huznu icimizde... hep icimizde dizeriz..
Eger sorarsak kadere..
Bu ne bitmeyen huzun ?’ neden hep beni mahkum eder?!
bu ders nezaman biter ?
O hep aynı cevabı verir, yuzumuze de hep guler..
,,Unutma, yuregi olan hep hisseder’ .

Arada tuzlu gozyaslarla kadehleri doldurur, arada da sevincten olsa da, onlar boylece hep suzulur..
Degmez deriz arada, kalbimize degen insanlara..
Acıdan ya o sozler, kalbimize girmis onlar meger..
Suclu degil ki bu kader, uzmez artık bizi bu keder..
Sevmek dogamızda varsa eger.
Kalp kırılsa da sever.....
Kalp kırılsa da sever..... !