Gün yine sensiz başladı, güneş sensiz doğdu.Bulutlar yokluğuna isyan edercesine gölgeledi güneşi ,akıttı göz yaşlarını ,rüzgar delice esti sensiz..
Ah nasılda özledim güne senle başlamayı ,gün doğumunu seninle izlemeyi güneşin batışından hayallere dalmayı..
Gelmeni istedim her yeni günde Yollarına bakmaktan yorgun düştü gözlerim..

Bir hayal kurmak istedi yüreğim içinde sen olan.Gözlerimi yumdum gün ortasında. aldım başımı yürüdüm öylece şehrin sokaklarında....
Bazı an geldi deli esen rüzgarla savruldum ,bazı an geldi sağanak sağanak yağan yağmurda ıslandım iliklerime kadar.

Çıkmaz sokaklara saptım bazen kokunu izleyerek.Gözlerim takılı kaldı evlerin camlarındaki silüetlere.


Kocaman bir çiçek bahçesine daldım gölgenin ardından .Kimini kokladım o nefis kokun ,kimine dokundum tenin diye..
Ah yine gelmedin kurduğum düşüme.

Katran karasına döndü gün ortası dünyam …

........................................
Değerli şair arkadaşım Ahmet BOZTAŞ’a
yazıma kattığı değer için teşekkürlerimi kendisine sunuyorum.


Bak bahar geldi, ellerini arıyor ellerim,
Meltemler esiyor bizim için, sen nerdesin!
İnsan sellerinde yalnızlığın pençelerinde şu kalbim,
Hatıralar avutmuyor beni, hayallerimi ağlatan sebepsin…25.03.2012-Ahmet BOZTAŞ