Geriye dönmek istiyorum şimdi . Ya neyini sevmemişim ki küçüklüğümün . Biz sınıftan grup halinde çıkardık sıraya göre 1. sınıf tabi öğretmeeniiim diye seslenirdik hep . A-B-C-D idi gruplarımız . Tabi devlet okulu bir sınıf 60 kişi ...
Tuvalete gitmek için izin isteyip de hayır cevabını almak o öğretmene haftalarca kin tutmak demekti . Bilemezdik ki çişimizi tutmayı . Bir de teneffüs zilleri Merdivenden pata küte düşme sesleri gelirdi bi kalkardım ayağa çorabım yırtılmış dizim kanıyo . O zamanlar en çok ya annem kızarsa diye düşünürdüm .
Vay be diyorum şimdi . Artık öğretmeniiim yok Hocam var . Artık tuvalet izni de bitti şimdi not dileniyoruz adeta . Sınıf şubeleri aşağı yukarı aynı .
Ama tek değişen bunlar değil .
Özlüyorum küçüklüğümü . Şimdi not dilenmektense tuvalet izni isteyip hayır cevabını alarak altımı ıslatmak bile daha az utanç verici . Haytanın teki olmak mı ?
Hayır , hiç öyle olmadım . Ama özlüyorum işte . Sınıfta dersleri daha kolay kaynatabilirdik o zaman bi oyunumuz vardı çarkıfelek diye . Vesaire vesaire ...
Şimdi acılar var kapkara tahtalara karalanan . Ve dostlar , unutulan .
Kimseye sevdirmeye çalışmıyorum kendimi . Ama derler ya hani gelen gideni aratmıyor da değil yani ...
Kalem kavgası yapmak istiyorum sıra arkadaşımla . Yine 3 kişi oturalım bi sırada sıkışalım razıyım . Alırım çantamı kucağıma çıtım çıkmaz . Her soruya bir cevap bulurum doğru ya da yanlış . Teneffüsler de yine düşeyim merdivenlerden ağlamam söz . Tamam tuvalet izni de almam . Derste dır dır konuşmakta yok . Ama şimdi reva mı bu olanlar bana ?
Yine 5 getiririm kurdela taksınlar mavi önlüğüme . Sonra telefonla haber veriyim babama Baba pekiiyiii diye . Ama bunlar olmasın lütfen . Bir daha yapmam etmem öyle . Zaten kadar verdim Bu sefer konuşmam , Tövbe!...