O değil de;

Şimdi dikkat ettim de sayfamın kenar süsü ne güzelmiş. Siyah ve griden oluşan bir fon. Klas duruyor, bunu sevdim.

Eskiden defterin kenarına düz çizgi çizilip çizgiler asimetrik olarak birleştirilmek suretiyle süs yapılırdı. Her çizgi farklı bir boya farklı bir renk....

’Hayatında kenar süsü olsam...’

Bide böyle bir geyik vardı yada buna benzer. Derin duygular içeren bir söz.

Derin dalmamakta fayda var. Birincisi; hava soğuk olduğundan üşütebilir, ikincisi de ördekli can simidimiz yok.

O değil de;

Susmanın bilmemek olduğunu zannetmek ne talihsizlik. Oysa susmak sabır işidir, zor zanaattır. Sabır tükendiğinde ise kişi üzülmüş demektir ve bunun yansıması olarak üzebilir.

Hal böyle olunca da ortaya üzünç bir tablo çıkması muhtemel olur.

O değil de;

İki gündür yine kar kış kıyamet gidiyor. Anacaddeye çıkıldığında ise kardan eser yok. Buna rağmen trafiği felç ediyorlar ya hayret ediyorum.

Ben aslında yayalara da ehliyet verilmesi gerektiğine inanıyorum. Yayaya kırmızı ışık yandığı halde kendini yola atıp sürücüye DUR! işareti yaparak karşıdan karşıya geçen muhtemelen annesinin kundağını çok sıktığı insanlarımız var.

İlginç tabii...

Sen hiç mi kırmızı ışıkta geçmedin?

Geçmem mi... çookk geçtim hemde. Yanlış mı... yanlış ama bu yanlışa kaymaklı ekmek kadayıfı misali sürücüye hiç DUR! işareti yapmadım.

Güzel memleketimde ne çok artiZ var. Yeşilçam’ı bunlar bitirdi...

O değil de;

’bazen eski defterleri açmaz mısın/onlar masum duran o saklı sayfalar/pistir ve temizdir sadece laf vardır orda/bir daha gelmem üstüne’

O değil de;

İyi bayramlar.