Bazı öğretmenlerde ve özellikle "liselerde" göreve yeni başlayan öğretmenlerde,öğrencilerine,"Arkadaşlar" diye hitap etme geleneği/alışkanlığı var.
Çocukları "değerli" kılmak için de olsa,bu "mesleki "açıdan doğru değildir.
Öğretmenle-öğrenci "arkadaş" değil ki!
Peki olursa ne olur?
O zamanda şu soru akla gelmeli hemen:
-Peki öğretmen kim olacak o zaman?
..........................
Bizim kuşak bunu "uzun dönem" savunagelmiştik.Çünkü 1946 yılında yazar Benjamin Spock’un yazdığı " Bebek Bakımı ve Çocuk Eğitimi" adlı kitabında bu görüş "savunuluyordu."
Yazar,anne,baba ve öğretmenlere seslenerek," Çocuklarınızla arkadaş olun!" diyordu.
Ama 1968 yılına geldiğimizde,ortaya çıkan durumdan kitabını sorumlu tutan yazar,bütün okurlarından ve halkından özür diliyordu.
Çünkü hayat aynı zamanda doktor olan Spock’u doğrulamamıştı/doğrulamıyordu.
Çünkü önemli olan "arkadaş" olmak değil,"arkadaşça davranmaktır " görüşü ağırlık kazanmıştı.
Eh biz yetişkinler,öğretmenler ve anne-babalar,çocuklarıyla "arkadaş" olurlarsa,anne,baba ve öğretmenlik rolunü kimler oynayacak ki o zaman!Her çocuk,anne,baba ve öğretmeninden,arkadaşından daha fazla bir rol/sorumluluk bekler,ki doğrusu da budur.Yani "muktedir"olmaktır önemli olan...
Çünkü tarih biliminde,güzel bir özdeyiş de vardır:
-Senin iktidarın kabul görmüyorsa,başka bir iktidar yoldadır!