1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
527
Okunma
Bir yıl önce bir kahvenin önünde oturuyordum.
Bir arkadaşım vardı hasteneye gidiyorum lan yakup sende gel dedi.
Benimde gözümde seyrime vardı.
Arkadaş ben kafa tasından anlarım sen deliriyorsun dedi.
Benimde gözler bulanık görüyor dedi.
Ağlanacak halimize gülüyorduk.
Neyse hastaneye vardık.
Doktor reçetemi yazdı.
Meğer gözlerim bozulmuş ondan seyriyormuş.
Gözlüğü taktım.
Doktorlar sinirden sitresten uzak duracaksın dedi.
Bir türlü doktorun dediğini uygulayamamıştım.
Şimdi farkına vardım sitres yok gözümde de bir sorun yok.
Hiç bir şeyi kafama takmıyorum.
İşe bile patron telefonla zor götürüyor.
Önceleri sitres yapıp koşa koşa gidiyordum.
Anladım ki gerek yokmuş.
Gözümün en iyi ilacı rahat olmakmış.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz