20 yıl evvel bugün tarihin en gayri-insani katliamlarından birine maruz kaldı Azerbaycan Türkleri. Tabii ki katliamın ve soykırımın "insani"si olamaz ancak burada bahsettiğimiz şey küçük bir çocuğun kafa derisinin annesinin gözleri önünde soyulması, yaşlı nine’nin göğüslerinin deşilmesi, bir gencin gözlerinin oyulması, bir adamın kafatasının patlatılmasıdır. Ağaca bağlanmış olan elbiseleri paramparça, ayakları çıplak, karnı burnunda bir Azeri kadınının karnındaki bebeğinin cinsiyeti üzerine bir kumar oynanmasıdır.

Bu coğrafya Moğollardan beri böyle hayvani, böyle vahşi bir şey yaşamamıştı. Vahşetin boyutlarını Fransız ve İngiliz gazetecilerin demeçleri ve röportajları gözler önüne sermektedir:

Hocalı’da katliam bölgesini gezen Fransız gazeteci Jean-Yves Junet’nin gördükleri karşısında söyledikleri, katliamın boyutunu da anlatıyor: "Pek çok savaş hikâyesi dinledim. Faşistlerin zulmünü işittim, ama Hocalı’daki gibi bir vahşete umarım kimse tanık olmaz"

Sarkisyan, işlenen cinayetleri, yaptıkları soykırımları utanmadan, sıkılmadan açıkça söylemekten de kaçınmayan bir katildir. İngiliz araştırmacı-yazar Thomas De Waal’e söylediği “ Hocalı’dan önce Azerbaycanlılar bizim şaka yaptığımızı sanıyorlardı. Ermenilerin sivil topluma karşı el kaldırmayacaklarını sanıyorlardı. Biz, bu stereotipi kırmayı başardık” diyerek sucunu inkâr etmemiş, üstelik bunu söylerken gurur duyduğunu da mimikleri ile ortaya koymuştur.

Ermenistan’da okul duvarlarında asılı olan haritalarda Türkiye’nin 12 ili yer almaktayken, adamların bayrağında ülkemiz sınırları dahilinde bulunan ağrı dağının resmi varken, Millî
Marşlarında "Topraklarımız işgal altında, bu toprakları azat etmek için
ölün, öldürün" denmekteyken, Ermeni lobileri bulundukları ve söz sahibi ülkelerde sözde ermeni soykırımını kamuoyunda kabul ettirmek için var güçleriyle çalışırken, ve en önemlisi bu yukarıda saydığımız vahşeti biliyorken, ülkemizde bazı sözde vatandaşlarımızın ‘’Hepimiz Ermeniyiz’’diyerek bir özür dileme kampanyasına katılmak için sokaklara dökülmesine anlam veremiyorum.

Bir Ermeni’nin öldürülmesine bu kadar ses verenlerin, sokaklara dökülenlerin, Hocalı Katliamını yapanlara karşı dünyayı dar etmesi gerekiyor. Hocalı’da soykırım yapılmıştır. İnsanlık ayıbı sergilenmiştir. Hrant Dink’in öldürülmesine “Hepimiz Ermeniyiz” diyenler, söz konusu Hocalı katliamı olunca niye susuyor?

Şimdi, Hocalı katliamının yıldönümü etkinlikleri yapılacak. Biz de “HEPİMİZ AZERERİYİZ” diyoruz. Kardeşlerimizin, soydaşlarımızın yanında yer almaktan gurur duyuyoruz. Onların haklı haykırışlarına ortak oluyoruz:

“Hepimiz TÜRKÜZ, hepimiz AZERİYİZ”