Yaşamın ucunda kalan bir gencin hikayesi bu anlatılacaklar belki bir yaşam hikayesi....
Bu genç aslında daha 18 yasına hayata gözlerini yeni açmış bir kırlangıç gibi;Aslında bu genç hayatın herşeyini biliyor ama hiç bir şeye cesareti olmayan yürek korkusuyla yaşayan bir gençmiş.

Yıllardar 11 ocak 2010 pazartesi sabahı gözlerini açan genç üsküdara yakın semtlerde oturan sahile yakın bir noktada olan geçn pazartesi sabahının iş temposuna kenddine kaptırmış hayatına yeni bir sayfa açma çabasına uğraşan genç yine başarısız oluyor.

Sahilde kız kulesinin karşısında yaşama küsmüş şekilde oturan genç düşünüyor ama kimseden ona bir yarım gelmiyor.Genç o kadar yalnızki hayata tutunamıyor yalnızlığın çaresinde boğuşuyor.Bu arada kick box’a devam eden genç kum torbasında çalışırken okadar hırslıki kum torbasını hayat kötülüklerini görerek çalışıyor hala boşlukda olan genç kendi kendine şu konuşmaları geçer.

Genç: Ben bu kadar kötü birisimiyim yalnızlığımı paylaşacak duygularımı paylaşacak birisi yok diyor kendi kendine konusuyor.

Bu arada genç o kadar karamsarlığa girmişki hem hayattan iteklenmiş kimsesi yok ve bu genç artık hayata dair hiç bir konuşması yok en sonunda ölümün çaresini arıyor ama onuda beceremiyor.Sahildeki tanıştığı bir balıkçıyla konuşuyorlar teknede.

Genç: Ramo sen balıkçısın bana hayatın gerçeklerini anlatabilirmisin diyor.

Ramo: Bak hayatın gerçekleri acıdır,bazen görmemen lazım diyor.

Genç: Ramo peki bana aşkı anlatırmısın?

Ramo: Aşk öyle birşeydirki yaşamasını bileceksin ama eğer yaşayamıyorsan hiç görmeyeceksin dedi.

Genç: Ben bir şey anlamadım der ve beni sahile bırakırmısın der ayrılır.

Genç tekrar düşünmeye başlar hayatı aşkı herşeyi ama hala çözüm bulamaz bunlara ve en sonunda beklediği gün gelir gencin ölüm zamanı.

Genç kick box maçına çıkacaktı bu bir bölge şampiyonluğu maçıydı ve ölümü burda tadıyordu.

Genç için o gün için sabırsızlıkla hazırlandı ve ilk maçında kolunu kırdı ve hayatın ölümünden döndü ama o hala boşluk içindeydi ona yardım eden kimse yoktu ve gencin sonu akıbeti belli değildi.....

yazımın evamı başka zamana ....

ahmet faruk fidan