Murat şimdi daha da merak etmişti. Gece yattığında hiç tanımadığı bu kızı niçin bu kadar çok merak ettiğini kendisi de bir türlü anlamıyordu.Uykuya daldığında kardeşinin söylediği’’Hele öyle güzel bir gözleri var,yemyeşil çok güzel çok’’sözleri kulaklarında hala yankılanıyordu.

Bir bahane bulup okula gidip öğretmeni görmeliydi yoksa aklından hiç çıkmayacaktı.Bu aralar tarlada işleri o kadar da sıkışıktı ki nasıl zaman bulacaktı bilmiyordu.

- Bir hafta sonra annesi kardeşin kitabını evde unutmuş giderken bırakıver dediğinde sanki dünyalar onun olmuştu.Büyük bir heyecanla okula gelmiş, sınıfın kapısını çalmıştı.Kapı açıldığında karşısında günlerdir merak ettiği Serap öğretmen duruyordu.

- Buyrun kimi aradınız ? dedi Serap öğretmen

- Kardeşim Selin kitabını evde unutmuş onu getirdim hoca hanım diyebildi güçlükle.Karşısındaki öğretmen Selinin anlattığından daha da güzeldi ‘Selin az bile söylemiş dedi içinden’ Serap öğretmenin yemyeşil gözlerine bakarken adeta içinin eridiğini hissetti.

Hızlı adımlarla çıkarken yüreğinin bir tarafını okulda bırakmıştı.Gün boyu çalışırken sürekli Serap öğretmeni ve o güzel gözlerini aklından bir türlü çıkaramadı.Herkesin ilk görüşte aşk dedikleri bu muydu bilmiyordu çünkü böyle bir şeyle ilk defa karşılaşıyordu.

Günlerce serap öğretmeni tekrar görebilmek için çareler aradı,her ışığı yandığında onu görmek için lojmana doğru uzun uzun baktı.

Ağa cömert iyi bir insandı ama mala çok düşkündü.Tek hayali vardı kardeşinin kızıyla murat’ı evlendirip daha çok mala sahip olmaktı.Kardeşinin kızı bir evin tek çocuğuydu.

Bir gün eşine;

Biraz süt,yoğurt,peynir koyda oğlan Serap öğretmene götürsün dedi.

Murat bunu duyduğunda içini tarifsiz bir sevinç kapladı.Nihayet onu tekrar görebilecekti.Annesinin verdiklerini eline alıp sevinçle okula doğru yola çıktı.

Kapı çalındığında Serap öğretmen önce biraz ürktü,sonra şimdiye kadar bana kimse kötü davranmadı deyip içi rahatladı.Kapıyı açtığında karşısında bir kaç gün önce gördüğü o yakışıklı genç duruyordu.

- Annem bunları sizin için yolladı hoca hanım diyerek elindekileri uzattı.Biz karşıda oturuyoruz Selin’in abisiyim ismim Murat dedi.

Teşekkür ederim zahmet etmişsiniz dedi Serap öğretmen.Tam kapıyı kapatmak üzereyken Yasemin merdivenlerde göründü.

- Zamanın varsa biraz oturup konuşuruz diye düşündüm geldim dedi.

Serap öğretmen yasemini içeriye davet etti,bu sırada Murat iyi akşamlar dileyip geri dönmüş gidiyordu.

Ağanın oğlu bir şeyler getirmiş dedi serap yasemine.

- Ağa cömerttir öğretmenim, iyi insandır muratta iyi çocuk ve yakışıklıdır.Köyün kızlarının çoğu ona aşıktır ama o hiç birine gönül vermemiştir bu güne kadar dedi yasemin.

- Yasemin bir kaç yıllık evli genç bir bayandı henüz daha bir çocuğu bile olmamıştı.Oda eşini çok sevmiş, babası da onların sevgisine değer verip evlenmelerine izin vermişti.

Serap’ta murat’ı merak etmişti ama sormaya cesaret edememişti.Tam bunları düşünürken bir şey sormadan yasemin bir çırpıda anlatmıştı muratla ilgili detayları.

- Murat akıllı çocuktur,yağız efendidir,şimdiye kadar kimsenin kızına yan gözle bakmamıştır. Liseden sonra babası malların başına o geçsin diye okutmadı,okumayı hep çok isterdi ama göndermedi.

Benden iki yaş küçüktür dedi. Köyün kızları deli divane olurlar,ama o hiç kimseyi görmez kimseyle ilgilenmez. Elbet bir gün onunda göreceği biri gönlünü vereceği biri vardır dedi.

Murat’ın çeşitli bahanelerle okula gelgitleri sıklaştı bunu annesi de hissetmeye başladı.Yaseminde sürekli ondan söz ediyordu serap’a. Şimdi serap’ta farklı duygular içindeydi. Bu güne kadar hiç yaşamadığı bir şeyler onunda içini ısıtıyordu.Murat’ı düşündükçe yüreğini bambaşka bir sevgi kaplıyordu.

Oda murat gibi onu daha sık görmek istiyordu.Her kapı çalınışında kalbi küt küt atıyordu.

Bir gün murat yine bir şeyler bahane edip geldiğinde kapı önünde de olsa duygularından söz etti serap’a.

Serap hem bunu bekliyordu hem de ne diyeceğini çok şaşırdı.. Sadece sessizce gözlerine bakıp kaldı.