ÖLÜM ANİDEN GELİYOR, HAZIRMISINIZ?


Doğduk, büyüdük ve sonunda ecel geldiğinde bir gün öleceğiz. Ne zaman, nerede, nasıl öleceğimizi sadece Allah bilir.Peki ama soruyorum? Acaba Azrail kapımızı bir gün çaldığında biz şu yalan dünyadan giderken ölüme hazırlıklı mıyız ?Ne yazık ki bir çoğumuz bunu düşünmüyoruz ve gereği gibi hazırlıklı değiliz gibi düşünüyorum.

Her şey den önce dini görevlerimiz başta olmak üzere her an yaşama veda edeceğimizi düşünerek her şeye hazırlıklı olarak yaşıyor muyuz? Ölüm bu! düşünmesi bile ürpertiyor insanı ne tuhaf ve ürkütücü değil mi?Ama işte gerçek bu, çare yok.. Nasıl olsa bir gün öleceğiz ölmesine de, ölümünde iyisi ve kötüsü var. Hani “Allah temiz ölüm versin “derler ya. Hepimiz de yatağımızda acı çekmeden ölmek isteriz ama kaza bela ile de ölmek var.. Allah hepimize abdestli,namazlı, imanımız ile ölüm nasip etsin. Kadere karşı gelinmez ne yaşayacaksak Allah’ın emri, elden bir şey gelmez tabii.En önemlisi ölümü düşünerek hazırlıklı olmak lazım diyorum. Ancak hangimiz ölüme ne kadar hazırlıklıyız ki?

Bakıyorum bir çoğumuz ölümü düşünmeden yaşıyoruz. Bencil, cimri, hatırsız ,gönülsüz, kırıcı, yarınları düşünmeyen,benlik duygusu içinde olan,yalancı,kul hakkı yiyen, (Kul hakkının affı hiç yokmuş) fesat,iki yüzlü, çıkarcı bir insan kitlesi içindeyiz. Yahu bakıyorum da son yıllarda ne kadar ruhu kirlenmiş, art niyetli,iki yüzlü bir toplum aldık, yazık hem de çok yazık..

Mevsimler ve koskoca bir ömür öyle çabuk geçiyor ki. Hey İnsanoğlu kendine gel. Bırak şu aç gözlü,fesat ve bencil olmayı.Bu dünya kime kalmış ki sana kalsın. Nedir bu hırs? Nedir bunca kötü huyların?Aklını başına al, günahkar olma, temiz yürekli ve iyi insan ol,onunla bununla uğraşmayı bırak, dost kazan. Çünkü unutma ki yaşadığın, soluk aldığın her saniye de Azrail kapını ansızın çalabilir.İşte o zaman kırıp döktüğün kalpleri tamir edip, kazanmak için hiç zamanın olmayacak.Kötü insan olursan geride kırık kalpler ve nefret dolu yürekler bırakırsın ve ardından kötü insan olarak anılırsın. Ama eğer iyi ve temiz kalpli insan olursan,ölüm kapını çaldığında geride sevgi ile buğulanmış gözler, sevgi dolu yüreklere el sallayarak bu dünyadan göç edersin. İşte o zaman ardından seni sevgi ve özlem ile anarlar ve ruhuna binlerce fatiha okurlar.

Bugün veya yarın kara toprakla buluşacağız. Ben sadece sizlere bu dünyada kötü insan olanlara ve sonumuzun kara toprak olduğunu unutanlara sadece hatırlatmak istedim. Her şey boş, her şey yalan, bizlerde yalan değil miyiz. Bugün varız ama yarın olmayacağız. O halde ölümü düşünerek, her an şu yalan dünyadan göç edeceğimizi düşünerek iyi insan olalım. Şu yalan dünyada hem dini görevlerimizi yerine getirelim. Hem de Ülkemize, Bayrağımıza ailemize, evlatlarımıza, çevremize, toplumumuza, olan görevlerimizi aksatmayalım, onları sevelim, koruyalım.Sevgi ve saygı dolu, hoşgörülü olup, dost kazanıp,huzur ve barıştan yana olalım. Geride kalıcı eserler ve sevgi dolu yürekler bırakalım.Hiç ölmeyecekmişiz gibide çok çalışalım, üretelim vatana millete hayırlı vatandaş olalım .

Yaşamı ben her zaman bir takvim yaprağına benzetirim , her koparılan yaprak geri gelmez. Mevsimler ile birlikte ömrümüz de geçiyor, önemli olan geride hoş bir seda bırakalım , diyorum. Beden hatırlatması. Sevgi,saygı dolu, sağlıklı,başarılı ve mutlu kalınız:


SABİHA SERİN