Benim gölgemde binlerce çiçek yeşerdi,ben ise hep soldum.Bulamayınca rakibimi kendi kendimin rakibi oldum...yıllardır sürdürdüğüm amansız mücadelem beni ha bitirdi,bitirecek demeye kalmadan tek bir çıkış yolu buldum...o da içimdeki beni olduğu gibi anlatıp,duru bir su gibi bulanmadan akmak...
Mevlananın dediği gibi..."ya olduğun gibi görün,ya göründüğün gibi ol"...paylaştığım onca şeyden sonra paramparça olan kalbime rehber oldu şiir...ne ben onsuz ne o bensiz yapabildik yıllarca gece gündüz iki sevgili gibi; kah dertleştik,kah ağlaştık ayrılmadık hala beraberiz...hala gülebiliyor isem yüzümdeki tebessümü yoldaşım,sırdaşım,arkadaşım olan şiirlerime borçluyum...
zaman zaman odaları boş virane han gibi içimdeki benle başbaşa kaldığım yalnız gecelerimde duvarlara haykırdığım acının resmi oldu şiirlerim...kimi cesaretim,kimileri masumiyetimden,kimi dostluğum,kimileri dürüstlüğümden,kimi sabrım,kimileri esaretimden,kimi neş’em,kimileri çocuksu halimden...ah şu insanlar herbiri bir şeyler kopardı yüreğimden...koparılanlar geri gelmez sanırdım her darbede yeniden yapılandı kalbim...insanlara kötülük yapmaktan beni men eden Rabbim; sevgimin büyüklüğü karşısında insanların taş kalplerini mum gibi eriterek beni mükafatlandırdı...
şiir nedir derseniz;basit bir deyişle,kalbin kanat çırpışı,gözlerin aynalı çarşısı,dilin servetini kaybetmiş insanlara kaybettiklerini yeniden kazanma savaşını haykırışı,bazen de izi derin her yaranın yeniden yeniden kanayışı...siz yıllarca sevgiyi yük eder yüreğinizde taşırsınız sevilen bir kere olsun merhamet etmez...sevgiye onca bedeli öder acı çekersiniz sonra bu bana reva mı der kaderinize küsersiniz seçimi yapan sizsiniz o halde bu sitem kime? işte tam burada şiirleriniz devreye girer...
çektiğiniz tüm acılardan sonra yaşama kendinize yeniden merhaba dersiniz...çünkü her şeyden vazgeçersiniz ama zatınızdan asla...her şeye rağmen vazgeçilmez sizsiniz...düşünün birkere siz olmasaydınız dünyanın hükmü kime olacaktı...
Dekart der ki..."düşünüyorum o halde varım"...var olduğunuzu kabulleniyor iseniz kendinizi bir şekilde ifadeye mecbursunuz...ben varlığımı kağıda dökerek ifade ediyorum...hadi ne duruyorsunuz siz de kendinizi bir şekilde ifade edin...
şiirle kalın...