Maraş’ta erkeklerin sıra geceleri kışın daha bir farklı eğlence haline dönüşür. Kadınlarında altın günleri. Aslında Cumhuriyet döneminden önce kadınlar arasında basit tarzda yapılan çiğ köfte toplantıları olurdu. Fakat erkeklerin sıra geceleri hemen hemen Osmanlı zamanındaki gibiydi doğal, içten, huzur verici. Neslihanı çocukken en mutlu eden eğlentilerden biride Zaho nenesiyle katıldığı ev gezmeleriydi.
Bu gezmeler Batı’dakinin aksine, sade basit yer sofralarında yenen yemekler ve manilerle demlenirdi. Çoklukla yapılan meşhur içli köfte ikramları ise bir çok yörenin aksine içinde muhakkak iç yağı bol kıyma ve ceviz içi katkısıyla farklı bir hayat bulurdu. Ahir dağlarında yetişen kekiklerle beslenen keçi sütüyle yapılan Maraşa özel parmak peynir ortadaki kalaylı tepsinin kenarında ille sunulmalıydı.
ramanıyın güzel bölümleri devam edyor okumakta yetiştiremiyoruz.
maraşı ve etrafını ve güzellillerini tanıntıyorsunuz. kaleminiz ve yüreğiniz daim olsun.
selam ve saygılar.

epey bir bölüm kaçırmış olmanın burukluğu ile romanını okudum canım yorumumuda toplu bırakıyorum kusuruma bakmazsın umarım... aşk acısı yüreğe vuran damgasını hiç bir şeyin silemeyeceğini, gerçekten sevenlerin ruhlarının da aynı şeyleri hissettiğini ,ancak her şeye rağmen zorunlu akan yaşamın kucağına bırakılan mutsuz hayatlrı tasvirinle çok güzel dile getirmişsin kutlarım.. sevgilerimle...