Bir hayal kurmak, o hayalin gerçek olmasını istemekle eşdeğerdir. Gerçek olmasını istemeniz zamanla o hayale, hatta o hayalin öznesine bağlanmanızı kaçınılmaz kılar. (Bahsettiğimiz hayaller yarın ne yapacağınızı düşünmek v.s değil. Bunlar daha çok plandır) Kurduğunuz ve "gerçek olmayacak olsada beni mutlu ediyor." savunmasının ardına sakladığınız hayaller içinize küçük umut tohumları serpiştirir ve o tohumlar büyüdükçe gece gündüz o hayali kurmaya başlarsınız. Hayal kurdukça tohumlar büyür, büyüdükçe aynı hayali kurdurur, kurdukça bağlar. Sonra ne mi olur? Artık aşıksınız...

Hayal kırıklığı sanıldığı kadar basit bir durum değildir ve anlattığım seviyeye geldiğinizde "ne yapalım bu hayal gerçek olmadı başka hayal kurayım" diyemezsiniz. Bağlandığınız o hayal yıkıldığında içinize kapanır, susar, tüm gerçeklerden vazgeçersiniz.

Ya da tüm bunlar yerine hayal kurmazsınız, olur biter.

-Tahsin Bağcıvan.