EY TÜRK GENÇLİĞİ!

Kurtuluş Savaşı’nın önderi,Türkiye Cumhuriyetimizin mimarı M.Kemal Atatürk’ün “Nutuk “ adlı kitabı ibretle okunmalıdır. Bu kitabı yazarken O’nun en büyük ilham kaynağı Orhun yazıtları olduğu aşikar.
Orhun yazıtları ile Nutuk arasında zaman farklı, ruh aynıdır.Her ikisi de insanlara bilgi vermek,kültürel değerlerine sahip çıkmak ve gelecek nesillere yol göstermek amacıyla yazılan önemli eserlerdir.
Orhun yazıtlarında Bilge Kağan bir milletin yaşadığı sıkıntıları ve o sıkıntıları bir daha yaşamamak için gerekli tedbirleri almamızı dile getirir.Bilge Kağan geçmişten,Atatürk ise gelecekten bahseder.Atatürk eserinin sonunda gençliğe hitap eder.Bilir ki gelecek onlarındır.Ve geleceği hazırlayacak olan gençlerdir.Şimdi “Gençliğe Hitabe”yi biraz irdeliyelim. Şöyle başlar hitabeye: “Birinci vazifen Türk istiklalini,Türk Cumhuriyetini ,ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.”
Bir ülke için en önemli varlık,özgürlük ve bağımsızlık değil midir?Özgürlük ve bağımsızlık öyle ucuz kazanılan değerler değillerdir.Bu ülkede bunun bedeli ödenmiştir.Uğruna binlerce insan kanınıakıtmış,canını vermiştir.Devam edelim:
“ İstiklâl ve Cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir.”
Yaşadığımız dünyada olup bitenleri izliyoruz hep beraber.Etrafımız kan ve barut kokuyor.Dünyadaki emperyalist güçlerin hazırladığı senaryolar bir bir uygulanıyor.Dünyanın neresinde görülmüştür ki işgalci güçlerin özgürlük ve bağımsızlık getirdiği…Sonra da bunun adı demokrasi oluyor.Yani bazı gerçekleri anlayabilmek için ille de topraklarımızın işgali mi gerekiyor?
Bakın nasıl devam ediyor M.Kemal:
“Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir.”
Devletin malı deniz misaliyle yiye yiye bu memleketi bitiremediler.Yıllardır binlerce anayı evlatsız bırakan terör belası devam ediyor.Bitmesi de zor.Çünkü bundan nemalanan güçler var,bunları kendi siyasi emellerine alet edinenler var.
Peki yaşam koşullarında değişen ne? Dünden bu güne fark ne? Bir tarafta açlık sınırında binlerce insan,diğer tarafta saltanat sofrası…Kimlik bozulmuş,değerler yok olmuş,ortaya çıkan müthiş bir kültür yozlaşması…
Şimdi bütün bunları gören,gelecekte olabilecekleri sezen ve bu konuda gençliği uyanık olmaya davet eden böyle bir lidere kim sahip olmak istemez ki…
Hangi ülke Kurtuluş’un mücadelesini vermiş,yok olmakta olan bir ulusa öncülüğünü yapmış böyle lideri sahiplenmez?
Bütün bunlara Fransız olmayalım derken ve Fransa Parlamentosunda Ermeni soykırımını tanımak suç haline gelirken bizde de nerdeyse Atatürk’ü sevmek ve O’nu övmek suç olacak…
Avrupa Birliğine girmek Atatürk’ü yok saymaktan mı geçiyor.Atatürk ile ve devrimlerinin ders kitaplarında yer almasını tartışır olduk. Bağımsızlığımızı simgeleyen ulusal bayramların kutlanış şeklini sorun yapar olduk…Gençliğe Hitabe’nin okul duvarlarında yer alması rahatsızlık verir oldu.
Belli mi olur yakında “Atatürk’ü sevmek,O’nun ilkelerini savunmak suç kapsamına alınsın.” diye önerge verilir.Evet belki bunlar hayal;ama bir milletin sembolü olmuş bir lider ve Türkiye cumhuriyetinin temel değerleriyle bu kadar uğraşılırsa insan bunları düşünmeden yapamıyor.
Önemli olan gelecekte nasıl bir Türkiye istiyoruz:
Ya parçalanmış bölünmüş bir ülke,ya da tam bağımsız bir Türkiye!
Karar milletin…

SAKLI ŞAİR