Ebru ne yapacağını şaşırmış, hangisini teselli edeceğini bilemiyordu.Esin’le Ayhan artık bitmiş tükenmiş vaziyetteydi.Azmi masada başı ellerinin arasında gözyaşlarını gizliyordu.

" Yalvarırım toparlayın kendinizi." Elini eşinin omuzuna koydu,ne olursa olsun ben hep yanındayım der gibiydi bakışları.

Küskündü yüreği ; beyni isyan ederken gözleri soru işaretleriyle bakıyordu hüzünle.

Ona her şeyi bebekliğinden başladılar anlatmaya...

"Siz öz anne babamın beni aradığından nasıl haberdar oldunuz ?"

Ayhan önce yutkundu ve cevapladı "...Televizyon muhabirlerinden..."

"Ama kesin mi ?"

" İyice emin olmaları için kan tahlili yapılması gerekiyor; eğer...eğer istersen..." derken sözünü bitiremedi Esin.

Şu anda kendini o kadar yorgun hissediyordu ki...Hiç ama hiç birşey düşünmek istemiyordu Azmi.

" Karar verebilmem için yanlız kalmam gerekiyor; lütfen beni bağışlayın."Eşiyle gözgöze geldi ve...

" Geç oldu kalkalım mı Ebrucuğum ?"



Esin’le Ayhan arkalarından el sallarken ikisi de ağlıyordu. Hayatlarının en zor sınavını vermişlerdi sonuç ... ahh sonuç ne olacaktı ?



Stüdyoda seyirciler , sunucu,,kameramanlar, stüdyo şefi hepsi yerlerini alırken ; bu kez Gülümser ve eşi çağırılmıştı.

Spot ışıkları, Jenerik müziği ardından alkışlarla program başladı.

" Hoş geldiniz efendim."

Kanalda ikisini de tanıtırken Azminin bebeklik resmini koydular.

" Gülseren Hanım geçmişe dönelim biraz isterseniz;;lütfen anlatır mısınız ?"

Başörtüsünü düzeltirken elleri, çenesi titriyor; ne söyleyeceğini bilemiyordu.

" ...senesi ve mart ayının sekiziydi."

"Kaç yaşındaydınız ?"

" On altı yaşında kadardım."

Seyırciler dikkat kesilmiş salonda çıt yoktu.

" Devam eder misiniz ."

" Eşim Numan"la birbirimizi çok sevmiş,kaçmıştık.Ama resmi nikah olmadan oğluma hamile kaldım."

" Siz ne diyorsunuz bu konuda efendim?"

Adamcağız başıyla onayladı sessizce.

Ara ara başka kayıp bildileri de yayınlanıyordu...

" Babam töre gereği kaçtığım için beni öldürebilirdi.;eşimin işi yok ve çok dardaydık."Gözlerinden yaşlar sel gibi akıyordu.

Diğer tarafta programı izleyen Esin’le Ayhan’da gözlerini siliyordu...

" Tabi şu anda anlatmak sizler için çok zor.Lütfen devam eder misiniz ?"

"Bebeğim doğduktan sonra bakamadık; sütüm yetmedi; bazen aç susuz gece yatağa yatıyorduk.En sonunda ...camisinin avlusuna içim kan ağlayarak bıraktım.Çok...çok..pişmanım;vicdan azabı çekiyorum."

Eşi de içini çeke çeke ağlıyordu...

" Evet çok...çok pişmanız."

Sunucunun da gözleri dolu dolu,sorularını sürdürüyordu.

"Şu anda başka çocuğunuz varmı ?

Gülümserin mavi gözleri ağlamaktan griye dönmüştü sanki; başını" evet" der gibi salladı.

"Üç tane ."

Ayhan’la Esin merakla televizyondaydı gözleri.

"Üç çocuğu daha varmış canım."

" Evet sultanım; baksana Azmi çok benziyor kadıncağıza."

" Hem de çokk ...canım; mavi gözler ,bakışlar aynı."

" Program bitiyor ;galiba."

Kamera seyirceleri,ardından Gülseren ve Eşini en son sunucuyu görüntüledi.

"Güseren Hanım ve Numan Bey yıllarca hasretle yandıkları oğullarına kavuşacaklar mı ? Haftaya buluşmak üzere hoşçakalın."

Ayhan televizyonu kapatıp balkona geçti; Esin ise mutfağa giderek çayları doldurup yanına geldi.

" Oğlumuz aramadı bizi."

"Herşeyi zamana bırakalım sultanım;bekleyeceğiz..."

Dudaklarını ısırdı,neler neler söylemek istiyordu aslında ...

"Doğru... ama...ama..."

"Yüreğindekileri ziyadesiyle anlıyorum sultanım ...Oğlumuzu canımızdan çok seviyoruz."

İkisi de sustu; gözleri uzaklara daldı... daldı ...

Acısıyla,tatlısıyla gün batmak üzereydi.Ayhan bir ara içeri girip kendine hırka; eşine şal alıp geldi.

" Üşüyeceksin sultanım.;şunu alıver omuzuna."



( Hayat yolunda yürürken sevgi durağında sık sık mola vermeyi düşündünüz mü ? Bir avuç mutluluk,,tatlı sözler,dostluklar yükleyip yolculuğuna devam etmek ister misin ? )





NEŞE KIZILYAR



CAN DOSTLARIM ÖYKÜM SİZLERLE DEVAM EDİYOR ...