İnsanın insana ve özellikle büyüklerimize yönelik,
Şefkat ve dayanışma gayreti, karşılıksız olmalıdır..
Büyüklerimiz deyince akan sular durur,
Birlik ve beraberliğimizi simgeleyen,
En kutsal değerlerimiz.
Yılların birikimi ve tecrübesiyle yol gösteren,
Baş taçlarımız dün ile bugün arasında,
Köprü kuran en değerli kutsal varlıklarımız büyüklerimiz.
Sonsuz hürmetimizi, saygımızı sunmalıyız, sevgiye boğmalıyız,
Yaşla, hastalıklarla birlikte değişen kimyalarını,
Davranışlarını fark edip hoş görü, sevgiyle okşamalıyız.
Bir zamanlar onların doğru yanlış her halimize,
Her davranışımıza, zorluklarımızda,
Bizim yanımızda olmalarını bizi biz yapmalarının ,
Temellerini atan, kendinden önce,
Bizi düşünen kutsal varlıklarımıza sahip çıkmalıyız..
Tek istedikleri huzur ve sevgi ..yürekten sunmalıyız.
Bizim yüzümüzü her daim güldürmek için uğraşan,
Büyük değerlerimizin, yüreklerini bizde gülümsetmeliyiz.
Hayatta iken ailemizi sıkı sıkı kucaklamalı
Her anın değerini bilip doyasıya sevmeliyiz.
Bir bütün olmalıyız. Onların gönüllerine inmenin,
Korumanın, sevmenin bereketi, huzuru hiçbir şeyde yoktur.
Saygı ve sevgiyle tüm büyüklerimiz ellerinden hürmetle öperim.
Nurhayat Aydemir.2011