Bize çok düşkün bir teyzemiz vardı.Her gün muhakkak bize gelir,gelemezse arardı.Gelemeyeceği günlerde teyzemiz sabah erkenden arar,o gün gelemeyeceğini "bildirir",sonra uzun uzun konuşurdu.Öğleden sonra olduğunda telefon tekrar çalar ve"Beni siz mi aradınız?"sorusuyla teyze telefonun diğer ucunda olurdu.Senaryosuna göre teyzenin telefonu çalmış ama yetişememiş,o da bizim aramış olabileceğimizi düşünmüş ve bizi aramıştı.Olacağı bu ya hep de teyzenin yetişemediği ve bizim aramış olabileceğimizi düşündüğü telefonlar onun bize gelmediği günlerin öğle saatlerine denk! gelirdi .Teyzemiz de bu masum tesadüften memnun olarak bizim sorusuna cevabımızı dinlemeden tekrar kendi konuşmasına başlardı.


Teyze hiçbir zaman"hiçbir şey yok sadece sizi özlediğim için aradım"demedi.Hep bir bahane bulmak zorunda hissetti kendini ve hep aynı bahaneyi bulduğundan bizim geçen günler boyunca artık bahanesine inanmadığımızı bile bile aynı bahaneyle aramaya devam etti.Bahanesi bizi aramak hiçbir zaman ona doğru gelmedi.


Hiç unutmam bir arkadaşla tanışmış kısa zamanda yoğun paylaşımlar yaşamıştık.Sonra o paylaşımların doğurduğu sevgi,söz konusu arkadaşın özlemini kalbimde hissettirmiş ve bulunduğumuz ortamlar aynı olmadığından dolayı çok sık görüşmediğimiz için-tanışıklığımız uzun zamana dayanmadığı halde-ben o arkadaşı aramıştım(bayram seyran değilken!).Birbirimize karşılıklı hal hatır sorduktan sonra"buyur"dedi"niçin aradın?".Şaşkınlığımı hayal kırıklığım takip etti.Sadece hatırını sormak,gönlünü almak istediğim arkadaşım bir şey istemek için aradığımı düşünmüştü."Hiçbir sebep yok,sadece halini hatırını sorayım istedim"dediğimde şaşırma sırası ona gelmişti.Önce bir sessizliğin ardından"Kusura bakma"dedi"Her arayan bir şey istemek için,bir şey sormak için ya da bir işi düştüğü için arıyor.Alışkın değilim sadece hatırımın sorulması için aranmaya o yüzden seninkini de o tür bir arama zannettim."


Her ne kadar düşüncede hepimiz dostlarımız ,sevdiklerimizi devamlı aramak gerektiğini;bütün menfaatlerden,isteklerden,problemlerden uzak sadece ve sadece özlediğimiz,halini merak ettiğimiz,sesini duymak istediğimiz için aramak gerektiğini bilsek de bahanemiz her ne olursa olsun yazık ki uygulamada sınıfta kalıyoruz.Bende dahil buna...

Gelin bugün bu yanlış uygulamayı bir kenara bırakalım.Arayalım bir dostumuzu/sevdiğimizi sebepsiz yere ve gerçekten zorlanıp sebep göstermek zorunda hissederek kendimizi;bizim teyzenin yöntemini uygulayalım:

"BENİ SİZ Mİ ARADINIZ?"
Bu arada sevgililer gününü kutlarım..............