Mutluluk nerde acaba?
Acaba mutlu olmayı isteyen insanlar neden farklı farklı yollarda mutluluğu arar. Yani mutluluğa giden yol bir değil mi?
Mutluluk denen o insanın belkide en büyük avı neden kişiden kişiye değişiyor?
Avcılar ava çıkarken avlamak istediği bir hayvanı önceden kafasında beller. Sonra şartlar uygunsa avını gerçekleştirmeye çalışır. Şartlar uygun değilse önüne çıkan her av onun için artık tek hedef dairesine girmiştir. Belki bir tavşan belki bir keklik bek,lki de bir ördek. Ama duygusunu tatmin için bir av mutlaka hedefindedir.
Aslında insanlar da hedef ve idealleri avcıya benzer. her insan ideailnde öncelik verdiği bir av vardır. Eğer o gerçekleşmese başkasına yönelir. Bazen hedeflediği büyük avdan önce küçük avlar gelse de önüne o büyük peşindedir ve küçük olana pek dönüp bakmaz bile. Bazı insan da vardır çaresizdir. eline geçen her fırsatı değerlendirir. acaba bunların hepsi insanı möutluluk denen çok somut bir hedef olan soyut bir manaya mı götürüyor?
Mutluluk avcısı biz insanlar bu kadar mutluluğun peşinden koşarken, acaba bizi de avlamak isteyen biri ya da birileri yok mu?
Bizler de bir başkası için bir av değil miyiz?
Avcı olan bizler aslında bir yönüyle de av mıyız?
işte bu sorular insan soğuk bir düş etkisi yapar. Bu duygu çoğu defa lezzetleri acılaştırır. Ama bir gerçek var ki bizim de peşimiz de bir avcı var. Hani derler ya "güneş balçıkla sıvanmaz" aynen öyle de "buz gibi" gerçek ve heran nefesini hissettiğimiz bir avcı var peşimizde.
İnsan avcısı, insan avcılrdan biraz faklıdır. keklik tavşan vb hayvanları abalayan insan avcıları hayatlşar sona erdirir. Yani yakaladığı avın hayatı sona erer. Aslında insan avcısı da hayatları sona erdirir görünür. Ama bir farkla insan avcılardan ayrılır. Eğer avı hazırsa, eğer avladığı kimse gözleri ve hisleriyle tek olan mutluluk için çalışmışsa o zaman o avcı avladığını son hedefe götürür demektir.
Bir de tersten bakınca durum pek de vahim görünüyor.
Vehametsiz, ve gaye-i hayali hakiki mutluluk olmanız dileğiyle
esenkalın...
kasım TAŞDEMİR