Evimizin önünde bir asma ağacı vardı onun üstünde oynardım sonra uçmaya başlardım rüyam da uçardım ben bir şeylerin beni koruduğunu düşünürdüm hep ben öyle de olurdu birileri bir şeyler hep korudu beni ne zaman büyüdüm yalanlar hayatıma girmeye başladı onlar da gitti artık beni korumuyorlar ben rüyalarım da uçamıyorum düşüyorum hep ben uçmak istiyorum tekrar o asma ağacının dallarının arasında uçmak ayaklarım yerden kesilsin istiyorum beni koruyanlar tekrar gelsinler özel olduğumu hissediyordum çevremdekiler de bunun farkındaydı annem hep farklı gördü beni öyle olduğumu düşündü babam da öyle hala beni farklı görürler ama ben o ben değilim günahkarım hem de ne yaparsam yapayım asla temizlenemeyeceğim bir günah bu isteyerek mi yaptım hatırlamıyorum hatırlamakta istemiyorum o güne geri dönmek her şeyi baştan tertemiz yaşamak istiyorum bugün son gün olsa ve ben yine o rüyaları görsem uçsam rüyam da yine eski ben olsam asma ağacında oynayan küçük Aysun olsam annemin mis kokulu kızı olsam babamın uykusunda yanaklarını sıkan öpücükler konduran kızı olsam neler yaşadılar biliyorum küçüktüm ama hepsini hatırlıyorum hem de dün gibi sanmayın ki güllük gülistanlık bir çocukluk yaşadım hayır benim ayakkabım varsa kabanım olmadı ellerim soğuktan kıpkırmızı olurdu kış günlerinde annemin cebime koyduğu tarhanayla fıstık harçlığımdı benim ben hiç o süslü çikolatalardan almadım hiç kantin kuyruklarına girmedim ama şikayet etmedim isyan etmedim hiç hayal ettim sadece her çocuk gibi bende hayal ettim bazen ağladım kimse görmeden neden benim yok diye ama asla anneme söylemedim onlar alırsa giydim verirse yedim ben ne yaşadığımı çok iyi biliyorum kendimi insanları tanımıyorum belki ama yaşadıklarımı çok iyi biliyorum ben yalnızdım hiç gerçek arkadaşım olmadı benim hiç kimse Aysun diye sevmedi beni kimse sevmedi ki hatta beni çıkarcıydı herkes o yaşta bile kendi menfaatlerini düşünüyorlardı menfaat neydi ki nasıl oluyordu ne demekti menfaat ben bunu bilmiyordum ama yaşıyordum bilmediğim çok şeyi böyle yaşadım gittim ben sonradasın öğrendim ne olduklarını ne işe yaradıklarını ama ne fark ederdi ki adı ayşe olsa ne Fatma olsa yaşadım ben gerçekti hepsi herkes iyisini bulunca diğerini terkedermiş ya benim hayatım da hep öyle oldu birileri benden iyisini bulana kadar ben onların yanındaydım sonra pufff olurdum uçardım hangisi daha değerli ki iyi olmak mı emek koymak mı …