insan bazen hayatta.... aşktan yana hiç şansı yok zandeder hep umutsuzluk ve üzüntülü ne bilem hüzünlü yaşamaya başlar ve hiç ummadıgın bir anda aniden biri cıkar ama ilk başta bilemez insan ilerde cok sevecegii ve gözlerine bir bakışına ömrünü bile adaya bilecegini ve gün gelir bir kıvılcım oluşur hani şu sol tarafımızda minik olan ama büyük heycanlar taşıyan...altı üstü et parcası olan kalp dedig...imiz yanmaya başlar her an her saniye onu düşünmene gözleri aklına gelince heycanlanmaya başlar sın adını ilk zamanlzrda koyamazsın ama büyük bir hayalmi desem yangınmı desem rüzgarmı desem insanın aklına ne geliyorsa onu düşününce işte ona kaptırı verirsinkendi elinde olmadan ve bir bakmışsın o esintinin içindesin kücük bir esintidir belki ama sen büyük bir fırtına sanarsın o fırtınayı yaşarsın yaşamaktanda büyük bir sevinc duyarsın rüya gibidir cok tatlı gelir insana hiç uyanmak istemezsin bu rüyadan.. biliyormusun insan kendini degişmiş bulur bir anda sabah kalkınca ilk ona koşarsın akşam giderken hiç ayrılmak istemezsin tamamen hayatının içine düşersin... kendini....onda...onu ...sende... buluyorsundur her dakika.. neyse işte yaşarsın zamanın su gibi akıp gittigini bilemezsin bile farkınada varmazsın. Ve öyle bir an olurki elinde olmadan nedenlermi desem sebeblermi desem yoksa sacmalıklarmı desem ne dersen de onu aniden kaybedersin artık nefes alamaz.yaşama seviçle degil’de her an ölüm gelse de ızdıraptan ..cektigin acıdan kurtulsam diye bakarsın hep gecirdigin anları dakika ları hatta saniyeleri bile hatırlamakla gecer hayatının geriye kalanını....hep gecmiş zamana dönmek istersin....... Ama bu imkansızdır imkansızın, imkamsızıdır. gidemezsin dönemezsin kahrolursun hatta yaşarken ölü gibi gibi yaşamak nedir ozaman anlarsın normal olan dogal ölüm bunun yanında cok ama cok kolay gelir insana... Çünkü acılar sancılar içinde ne yapacagıı bilmeden kıvranıp durursun sana bir satırlık kadar yakınken birdenn asırlar kadar uzagında olur artık o ve sen yoksundur; o kendi olur sadece sen kendin olma cabalarına girersin,ama nafile cünkü sen onsuz bir anlaM katamaz duruma gelirsin.Kendine yüregine söz geciremezsin! unut dersin her unut dediginde bin kez hatırlar Acıların......tttaaaaaaaaaaaaaa başına dönersin utnulmaz bir devrim olur insan ogluna, sonra ne yaparasın biliyomusun..? bu onca anlattıgımm sözcüklerin kelimelerin ismini bulmaya sebebini ögrenmeye kalkarsın ararsın devrişlere, asırlara, yüz yıL öncelerine ve kendi yaşadıgın döneme sorarsın. Dilenirsin benim durumumum adı, ismi cismi nedir dersin nasıl kurtulcam nasıl yaşıcam dersin ve her sordugun kişi yıllar öncesi veya yıllar sonrasısana sadece iki cevab verir.....1....yaşadıgın a ister fırtına ister rüzgar ne şekilde adlandırırsan adlandır tek vaz gecilmez ve tek gercek isminin.....oldugunu söylerer. nedir dersin!! Adı, ismi, cismi bunun( AŞK) tır.....derler ...... Ve sorarsın;,, nasıl cıkıcam bu yoldan ? Dersin sana derlerki......bu yolun girişi vardır ama ne geri dönüşü nede cıkışı vardır derler ........bu yolda ya delicesine seveceksin öLümüne bile bırakmıcaksın. Yada ömrünce ızdırap..acı ile yaşamaya alışacaksın derler.. Artık sen anlamışsındır derdinin dermanı ya onla olmaktır mutlu mesut yaşamaktır yada acıyla yaşamaya alışmaktır........ Birini secersin hayattaki fani yaşamına sectigin secenekle devam etmeye başlarsın......sonu bilinmezzzz yolculuga cıkarsın o yolculukta sahteliklerle veya güzelliklerlerle devam edersin.....işte bunada...sorduklarında ya nasip dersin yada kader bir türlü gercek ismini söyleyeezsin...TEK CÜMLEDE ( AŞK) TIR demeye cesaretin yetmez....