Yıllar önce.
Daha 16,17 yaşlarındaydım.
Ne olduysa bir bakışta
bir gülüşte aşk oluştu.
Kızın adı beren.
Seni seviyorum dediğimde kız havalara uçtu.
Aşk başladıktan sonra
kendini firenleye bilmek mümkün değil.
Freni kopan araç gibi olursun.

Araya mesafe girince beren beni unuttu.
Gözden uzak olan gönülden uzak olurmuş.
Ama ben hemen silemedim.
Adına şiirler yazmaya başladım.

Beren’e birgün telefon açtım.
Yarın görüşelim dedim.
Ben beren’i bekliyordum o yeni
sevgilisiyle yanımdan geçti gitti.
Nişanlanmış ve bir kaç yıl sonra evlendi.


Yıllar sonra
Adı betül olan
bir kadına aşık oldum.
O’da bana aşıktı.
Bir ayak üstü gözgöze gelip konuşmayla birbirimizi
beğenmeyle aşk başladı.
Ondan sonra aşk fırtınaya dönüştü.
İkimizin gözü de hiç birşey görmüyordu.
Sanki kör olmuştuk.

Aradan üç dört ay geçince
birgün ben yemek yerken yanıma
birkız gelip oturdu.
Betül kıskançlıktan deliye döndü.
Hemen uzaklaştım kızdan.
Birgün yine bir kadın
yanıma yaklaşıp
oturacak yer arıyom dedi.
Betül oturacak masayı gösterdi.
Kıskançlıklar...
Ben kıskançlık nedir bilmezdim.
Böylelikle öğrendim.
Ben de betül’ü kıskanmaya başladım.
Merhaba dediği bütün erkeklerden kıskanıyordum.
Kıskanmalar kıskandırmalar derken
betül’ün benden rahatsız olup
başkasına sorması vs. Aşkı bitirdi.
...
Başka sevmedim gerisi yalan.
Hayatımda iki defa aşık oldum.
Bir daha aşık olur muyum bilmiyorum.

Not: Hayal ürünü bir eserdir.

Yakuphan kılınç