Bu sabah umutla açtım gözlerimi, gözlerin bir düş gibi…
Uzaklara düştü.
Gözlerin gönlümde, gönlümde açmaz nergisler! Bil ki;
Sevemem. Sevilmem de bir daha, sen gidersen eğer…

Sokağın boş kalır, penceren karanlık. Paslı bir bıçak yarası
Sensizliğin kor, oturur yüreğimin tam ortasına, kara saplı!
Yokluğun düşer an gibi, bir sevdadır yaşamak, dal uçlarında
Tomurcuklar, baharda açan çiçek, çiçek de renk, başakta
Sarı. Anne şefkatinde bebek çekerim özlemini…

Sen olsaydın yerimde, dayanamazdın bu göçe.
Uçurumlar açılırdı yollarında, ellerinde güller kanar,
Alev alev yanardın.
Her gün idama çektiğin, hesap sorduğun günahların…
Yok satardı. Ne acılar çekerdim? Nasıl kavrulur,
Yanardım için için.

Gözlerin gelir aklıma, gözlerin gül bahçesi gönlümün.
Tut ki hiç sevmedin…
Gözlerime bak anla beni, ne çok sevdiğimi hisset, gözlerim
De gör Seni...
Yeşersin sevgi çiçekleri yüreklerimizden dolsun,
Taşsın aşk kaynağı bahçemiz.
Açsın papatyalar sarı mı, sarı…
Güller, menekşeler sarksın ıtırlar.

Mutluluk aksın pınarlardan, sadece sevgi ve hoş görü.
Yeter ki anlasın insanoğlu keşif etsin sevgiden geçer
Mutluluk yolu.

Kucaklayın, sevin çocukları… koruyun geleceğimizi.
Anlayın sevin kadını…kavuşun ayakları altında ki cennete.
Sevin erkeği… yakalayın yüreklerinde ki şefkati.
Sevin insanı… Kazanın Yaratanın lütfünü.
Umut dağıtın taptaze güneşe, sevginizi aşılayın tebessümle.
İçinizden geldiğince haykırın, merhaba! deyin yeni güne.
Sonra mı? Yakala gök kuşağını, altından geç.
Şiir ol! Ak dizelere. Olamadıysan şair…
Çekil kenara! Saygı duy ustalara.
Ve unutma hiç bir zaman! Yoksan yanımda…
Varsın kalbimde!
Güle güle hüzün sevdam, yolun açık…
Yüreğin aşk olsun