Hayat!Nefes almama engel oluyorsun...Gülüşüme bir sahtelik veriyorsun,umutlarımı yok ediyorsun,mutluluklarımı zincire vuruyorsun.Hayallerimle dalga geçiyorsun,beni hep erteliyorsun,kor ateşlere atıyorsun bütün dualarımı.Benden ne istiyorsun???
Yeter artık;daha neyimi alacaksın ki,neyim kaldı ki?..
Hep bir uçurumun kıyısında buldum kendimi,hiç kurtulamadım bu halimden,hiç umutlanamadım senin yüzünden.Doya doya gülemedim ağlayan mutluluklarıma!!!Doya doya ağlayamadım da hüsranlarıma.Neyi tam yaşattın ki bana???Ne verdiysen aldın elimden.Önce al bununla mutlu ol dedin...Sonra alıştırdın..........Bana hissettirmeden aldın götürdün yüreğimden.Hırsızsın sen hayat!Bildiğim en büyük hırsız sensin.
Artık gülemiyorum...Ağlamaktan gözlerim bi başka bakıyor artık.Ezik,tutuk,umutsuz,mutsuz...Anladım her sevgi bir sükunet bende.Her yakarış bir ağlayış.Bitsin artık bu yıkıklık bitsin!!!Ne istiyorsun söyle de bitsin.Söyle ne istiyorsun küçücük dünyamda yeşertip büyüttüğüm umutlarımdan???
Katilsin sen hayat,katil!Bildiğim en büyük katil sensin...