Ruhumun derinliklerinden gelen çığlık, oldukça zor yüreğimde açtığın yaranın sancısına dayanmak. Gözlerimden akan her damla, dökülürken avuçlarıma hüsranı heceliyor. Ayaklarımın önüne dökülen o zamansız zaman, aşkı o denli zor anlattın ki sen bana, kalemim kırık, kağıtlar manası yüreğime işlenen hüzünlü cümlelerle dolu. Kemanlar olduğundan daha çok viran ediyor yüreğimi.
Zaman akıp gitmiyor eskisi gibi, güneş batıdan doğuyor, yitirmiş deniz pırıltılı dalgalarını ve ben daha çok susuyorum artık. Daha fazla dinliyorum yalnızlığımı. Hıçkırıklarım duyulmuyor. Daha uzaklara dalıyor gözlerim.
Ve ruhumun derinliklerinden gelen çığlık; yandıkça canım, yüreğimde açtığın yaranın sancısına boğuluyorum...



Selin DUTSEREN