Varlıkmıdır,yoklukmudur yada yokluğun acısımıdır insanı delirten? Hani ’Karanlığın insanı delirten ihtişamı vardır’ derler ya; aydınlığı bilmeyen karanlığın acısını nereden bilebilir ki..

Sonsuz bir yolda yürümekmidir yoksa bir labirentin içinde dönüp dolaşıp aynı noktaya gelmekmidir hayat?

Yaşam sürecimiz içerisinde karşımıza çıkan her zorluklarda bu tür binlerce sorular türetiriz ve hep sorularımız içerisinde boğuluruz.Hiç düşünmezmiyiz ki bu soruları karşımıza çıkaranda çözüme ulaşacak olanda yanlızca ’Biz’ izdir Aslınca çözüm çok kolaydır ama çözü m canımızı acıtacaktır bu yüzden çözümden kaçarız,sonrasında ne olur? ...Kocaman bir acı,hüsran ve tanımsızca hayal kırıklıkları...

Hiç kendimize soruyormuyuz ki ’acaba ben sevmeyi gerçekten biliyormuyum’ diye..Sahi nedir sevmek?

Aynı dili konuşabildiğimiz,birlikteyken mutlu olduğumuz,espirilerine güldüğümüz,’seni seviyorum’ dendiğinde balıklama atlayıp ’bende seni seviyorum’ demekmidir..İstediğimiz yapmadığında,beklediğimiz ilgiyi gösteremediğinde,yada bize kızdığında küsüp kaçmakmıdır sevgi?

Yada onun başkasıyla olduğunu bildiğiniz anlarda;kalbinize milyonlarca iğnenin batırılmış olması,ondan kaçmaya çalışırken daha çok ona bağlanmanız,bir çok sorularınızın cevapsız kalmasına rağmen,bıkmadan sabırla bir gün sorularınıza cevap geleceğini beklemekmidir.Kısacası imkansızlıklar içinde vazgeçmeye çalıştıkça daha çok yakınlaşmakmıdır sevgi.

Şimdi siz karar verin sizce sevgi gerçekte nedir? Seni seviyorum diye haykırıp iyi günde yanında olmakmı yoksa tüm olumsuzluklar içinde içinizdeki hislerin dahada büyüyüp,sessizce O’nu kalbinize alıp hayatından sessizce gitmekmidir?