Birakiyorum sorumlugu oldugum herseyi
Sahibi oldugum ne varsa bir adim geride birakip uzaklasiyorum
Agir geliyor sirtimdaki yükler
Ve dimdik ilerlemek istiyorum artik
Kalbimi ve aklimi bosaltip..
Evet belki pürüzsüz degil ama..
Yeni bir sayfaya yazmak istiyorum bundan sonraki hayat hikayemi..
Söylenen her söz, düsünülen herseyde senin bir parcan olmadan..
Hayatin merkezine seni koymadan..
Bir kezde olsa bencil olmak istiyorum..
Kolay olmayacak elbet..
Ardimda biraktigim gözyaslarimla islanmis..
Agir yüklerin olusturdugu cukurlarla dolu..
Engebeli bir yol…
Önümde ise..
Düz, engelsiz, kolay bir yol istiyorum artik..
Ne bir menzil de dinlenmek..
Ne bir tuzaga düsmek..
Istemiyorum..
Kanmayacagim elmanin güzelligine..
Askin cazibesine kapilmayacagim..
Sade, basit bir hayat tek istedigim..
Kalbimi sadece yasamak icin kullanmak istiyorum..
Hissetmek degil amacim artik..
Tasdan bir kalp, hayatin bizden belkide..
Camdan degil..
Tuzagina düsürüyor bizi..
Yagmurumla besleyecegim deyip..
Öldürücü damlalariyla solduruyor narin cicekleri..
Evet..
Kirilmamanin, üzülmemenin, ve aci cekmeden yasamanin sirri,
Belki biraz sert, gaddar duygsuzca ilerlemek..
Insanoglu.. Merhamet, sevkat ve Yürekle donanmis iliklerine kadar..
Ama cevreyi ve kendini kandiracak kadar usta olmak lazim geliyor bu hayatta..
Düsene el uzatan yok..
Bir tekmede felek atiyor… Pesinden bir tekmede sevdiklerim..
Cekici geliyor kapanmamis yaralari derinlestirmek herkese..
Bir baskasinin hayati, güc gösterisi icin en uygun yer kimine göre belkide..
Dogustan böyle olmuyor kimse…
Tek suclu.. Hayat.. Diyemiyorum ne kadar istesemde..
Kimse iitraf edemiyor kendine…
Yasanilan herseyin biraz kader, ama birazda kendi secimlerimizin sonuclari oldugunu..
Gözlerinde sevgiden eser olmayanlarin,
Gecmisinde aci bir dramin sahne aldigina tanik oldum defalarca…
Eski bir sahne olma yolunda ilerlerken buluyorum simdi kendimi..