Hayal kırıklığına uğrayan küçük melekler için,





Her seferinde geceyi battaniyesinin üzerine alıp sürükleyen adam olduğunu düşündüm. Gece o kadar kayıtsız kaldı ki olanlara, hatta masanın üstündeki hiçbirimizin dokunmaya cesaret edemediği kırmızı mızıkan… Ne yazık ki senin de duyduklarını algılayamama sorunun var artık, sence bu milenyumun bir getirisi midir hayatımıza?


İlk dişimi çıkardığımda bana kocaman bir gözlük hediye eden sen milenyuma girince bütün garip davranışlarından vazgeçecektin. Merdivenin altında yaşayan çirkin arkadaşım ve ben siz “milenyuma 10 saniye kala”cılık oynarken hep bunu hayal ettik. Ama sen yine geceyi battaniyenin üzerine alıp sıkıca sarılıyordun ona, çok şaşırdığımız halde. Ve itiraf edeyim, o gece biraz gözyaşı dökmüştük arkadaşımla birlikte.


Üzerinden ne tanklar geçti bilmiyorum. Sen sadece darbelerin adamı olmadın ki… Doksanlar popu dinliyordun aynı zamanda, milenyumda değişme çabası, tankların olmadığı milenyumda… Evet, milenyumda tanklar yoktu sen öyle düşünmesende.


Biliyor musun, biz milenyum olarak seni milenyumun en iyi babası seçtik. Bana hediye ettiğin bütün gözlükler ve minik gözyaşlarımız adına, milenyumun en iyi babası olmaya hak kazandın. Hediyenin almaya geleceğini hayal ettik merdiven altında yaşayan çirkin arkadaşımla birlikte. Gelmemen beni hiç utandırmadı, merak etme, üzülmedim bile, ağlamadım da. Hiç ağlamadım ki…


Ben biliyorum, benim babamın üzerinden ne tanklar geçti de milenyuma girebildi ve hala geceyi battaniyesinin üzerine alıp gittiği yere sürüklemeyi başarabiliyor benim gözümde. Ve ben hiç hayal kırıklığına uğramıyorum, ağlamıyorum bile.