Köye yeni taşınmış ve köyü tanımaya ve alışmaya çalışıyordum. 90’yıllardı. Orhangazi’den köye taşınmıştık. Hayat bugün kü kadar pahalı değildi. O zamanlar ekmek aslanın ağzında derlerdi. Şimdi ise midesinde diyorlar. Bunu böyle yapan biziz maalesef..İşte biz köye taşınırken Devletin başında Özal vardı sanırım. Ben öyle hatırlıyorum. 95,96 yılında olması lazım Demirel başa geldi galiba tarihlerde yanılabilirim ama icraatlerde asla. Çünkü Orman köylüsünü ihya eden Demirel olmuştu.

Biz daha ufaktık İlçeden köye yeni yeni alışıyorduk, teyzemin kocası sıkı bir Doğru Yolcuydu. Bizimde fikri yapımız yok denecek kadar azdı.Ancak şu varki özellikle son yıllarda biraz daha ön plana çıkıyor bu o da şudur;Önceden popilist politikalar yerine uygulamalar vardı.Çiftçi, Dağ köylüsü işte bu yüzden "Baba" derdi.
Güzel bir anımıda anlatayım;O zamanlar sözü geçen abilerimiz vardı.
İzmirli Osman’da bunlardan biriydi.
Köy kahvesinin önünde son model bir makam arabası duruyordu. Baba’nın arabası bu diye çocuk halimizle bir Cumhurbaşkanıın köyümüze geldiğine hayret ediyorduk...
İş sonradan anlaşıldı,Köy kahvesinin önündeki çınar ağacının altında İzmirli Osman abimiz oturmuş çay içiyordu.
Meğer isem kaza yapmış bu makam aracı hurdaya gidiyormuş, İzmirli Osman abi onu hurdadan almış.
Ama ne günlerdi bilseniz,Olaylı yıllardı,Mecliste olaylı yemin törenlerindeki tavırları,köylüye verdiği önem onu Cumhurbaşkanlığına kadar götürdü.

Ama gel gelelim Zincir bozulmadı,çark dönüyor hala ama şunuda eklemeden geçemeyeceğim;Bu yaz Isparta’ya gittim.
Özellikle Üniversiteyi görünce aklım hayalim durdu.Bu ülkenin öyle kolay kolay yıkılamayacağına kanaat getirdim..Ucu bucağı görünmeyen üniversite’yi görünce gurur duydum...
Ben Baba’dan razıyım,Allah’ta razı olsun!...
İlhan ERDEM