Öylece bakakalmışım….

Biri beni dürttüğünde, maya takvimlerinin sonu gelmiş yıl olmuş 2012…
Ben kırklarımı aşmışım…
Geride kalan 40 yılda büyük mutluluklar kadar, mutsuzluklar…
Üzüntüler kadar sevinçler…
Yıkımlar kadar kazanımlar …
Hatalarım kadar, doğrularım olmuş …
Hepsi beni biraz yormuş, biraz yontmuş, biraz geliştirmiş, biraz dondurmuş ama hepsi bir şeyler kazandırmış bana…
Hepsini de seviyorum, hatalarımı da günahlarımı da sevaplarımı da, yaşadığım her şeyi…
Çünkü hepsini ben yaptım ve yaptıklarım beni oluşturdu…
Çünkü inanırım ki, insanı farklı kılan, meziyetlerinden çok yaptığı hatalarıdır … Hatayı yapış şekli, hangi konuda hata yaptığındır karakterini oluşturan…
Kendimi böyle seviyorum, mükemmel değilim ve hiçbir zaman olmayacağım… Hep bir şeyleri yanlış, eksik ve kendi doğrularıma göre yapacağım…
Varsın olsun… Her şey düşe kalka öğrenilmiyor mu? Doğrular hataları buldurmuyor mu?
Evet yorucu olacak, evet nefesim kesilecek evet kendimi çok yalnız ve herkesi karşımda göreceğim ama bu benim tercihim olacak…
Hayatımın sorumluluğunu böylece kendim taşıyacağım, kimseye yüklenmeden, kimseye yüklemeden…
Tek! Dik! Ama Güçlü…
Ve fark ettim ki, en güzel anılarım, yaptığım en büyük hatalardan oluşuyor… Hata yaptım diye kafamı duvarlara vuracağıma yaşadığım güzel anılarla hayaller kurmaya devam edeceğim…
Ve geçen yıllar; kırk yaşın, insanı gerçekten kırkayak gibi yaptığını, nereden kesilirsen kesil, yoluna devam ettiğini hatta güçlenerek devam ettiğini gösterdi.
Aslında hepimiz, hayatı sadece kendi içimizde yaşarız...
Beynimizde...
Hayat, bizim beynimizde algıladığımız yarattığımız şekliyledir...
Aslında dışarıda “ortak” bir şeyler gerçekleşmez...
Herkesin kendi algısı, kendi yarattığı bir şeyler olur çevresinde...
Her beyin kendine göre onu algılar ve kendi resmini yaratır kendi içinde...
Aslında hiçbir şey iyi/kötü veya yanlış/doğru değildir. Her şey bizim onlar hakkında kendi biriktirdiklerimizle oluşturudğumuz düşüncelerimize bağlıdır…

İşte ben böyleyim...
Ve;
Ve benim yarattığım resmi görebilen, bu resme saygı duyan, beni ben olduğum için hatalarımla yanlışlarımla seven, kabul eden herkesi 2012 yılında da yanımda, arkamda, sağımda ve solumda, hayatımda görmekten mutlu oldum, olacağım…

Beni kendi kalıplarına sokmadan, kendi aldığım kalıp ile kabul eden hayatıma dahil olmuş herkesi de, kendi çizdikleri yolda kendi doğruları ile yürüyerek varmak istedikleri hedefe vardıklarını görmek istiyorum...