kişisellestirmeyelim simdi bunu
kişilere indirgemeden ve bölünmeden
baska bir zaman birimine dek icimizde tasıyalım
cokta fazla kurcalamadan
ve kurcalattırmadan kendimizi akıp giden zamana
bizde yeni yıla girerken
kartondan yapılmıs sapkalar
plastikten cicekler
bir turlu patlatılamayan sampanyalar
icimizde durmadan gereksiz sıkıntıya neden olan
cumle sonlarına yüklemlenememiş sevgi sözcukleriyle
bir avucumuzde calınması beklenen telefon
diger elimizde an’ı yakalayan
ve o an kayda alan kameramızla
yeni bir yıla girerken yırtılan son yapragı
takvimin uzerindeki rakkamın hissettirdigi
ne cabuk gecti değilmi bugun
gunler kısaldı ya yetmiyor 8 saat günes
yıllar da kısaldımı?
anlamadan
bir elimisde telefon digerinde kamera
kayda alınan
akıp giden yılların vagonlarında hayat
bir kamera sakası gibiydi yasananlar
el sallayın bakın burda
bir elimde kameraya
diger elimde calınması beklenen kucuk telefon
duyumsanması gereken ve yıl gectikce daha cok özlenen
bir turlu dogru cumlenin sonuna eklenemeyen sevgi sözleri..

ne zaman eskidiki elimizdekiler
simdi yenileriyle değişiyor zaman
bir süredir büyümüyoruz
sadece ihtiyarlık akmaya baslıyor damarlarımızda
oysa daha bir kac yıl once
avuclarımız terlerdi
ve bu kadar cok beklemezdik
terli avuclarımızda tutarken
kucuk telefonların calmasını...
ve dokunmaz dı bu kadar:
kayda aldıgımız zamanın
nasıl bizi kaybederken
akıp gittigi yerden bize bakıp
sırıtması....