(marketten kereviz satın alan kadına)

hiç bir filmin jeneriğinde ismin geçmez, hayatın fragmanlarında sevgi ve şehvetle titreyerek sarıldığın hiç bir beden yok.

sahi sen o kerevizleri neden satın alıyorsun?

şiirlere ağlarsın ama hiç bir imgede teninin kokusu yok.

perdelerin, yalnızlığın ve küskünlüğün üstüne örtülsün diye mi büyüttün rüyalarını.

şehvetin ve terin ve aralık kalmış dudakların ihanetini gizleyerek küskün bakışlarınla hangi masala gidiyorsun.

sahi sen neden kereviz satın alıyorsun.?

hiç bir masal kabul etmez seni, camdan ayakkabılar yalan, duvarlarında şehvet gecelerinin çetelesi tutulan kızkulesi yalan.

güzel bir intihar beğen kendine.

market raflarının indirim etiketlerinin izinde, geniş çaplı operasyonlardan dönmekten bıkmadın mı?

yorulmadın mı hayattan? bırak şu lanet olası kerevizi.



az evvel gördüm

mevsimsiz kopan yapraklar gibi düşüyordu bakışların ıslak kaldırımlara

yağmur zamanı ağlamak güçlülerin işi

şimdi sus.!
hadi güzel bir intihar beğen ikimize.