Hayır

İnanmadım ki ben, sadece kandım, kanarak yaşadım. Bir gözüm kapalı, bir kulağım tıkalı..Gördüm görmedim,

duydum duymazdan geldim. Ama dayanamadım. Trajikti ya da sıradan. . .Ama bana iyi geldi. Son zamanlarda

yaşamam gereken en güzel deneyimdi...
Aldatmak aldanmak...

Durdum duramadım, sonra tekrar yürüdüm. Saçmaladımdı...

Belki de bir kere daha öğrendimdi. "gözlerini kapadığın kadar mutlu,kulaklarını tıkadığın kadar huzurlu"

Ama "bu" ben değildim ki olamazdım.
Yaramaz bir çocuk gibi parmaklarımın arasından görmeliydim, duymalıydım..

Gördüm de duydum da. Şimdi nasılım? Ya ne akıllıyım mı diyorum,hayır! Ne aptalım mı diyorum,hayır!
Peki ben ne mi diyorum, sadece insanım. Hatalarıyla, saflığıyla, kurnazlığıyla, varlığıyla insanım ben!! Şimdi de bir insan gibi hayatıma devam edicem. Düşücem arada ama koşmaya devam edicem. Çünkü yolun sonunda bekleyenim var...
Bekle sevgilim engelleri aştım sana geliyorum...