Küçük bir çocukken sanırdım ki hep sevgiklerim hep özlediklerimle birlikte yaşayacağım.O kadar uysal o kadar sakindi ki ne oyun bozanlık ne de haşaralık yapardı.Aklım almıyor nasıl bir... hayat bu , zamansız ölüm ,zamansız ayrılık.
Geçmişe baktığımda ev halkı kalabalık yaramazlık diz boyu tabi bir de yaptıklarımız.Ilık bir bahar günü bir araya gelmiştik ,boğazın sahil bir yerinde hani boğaz dediğime bakmayın geldiğimiz yer belli aslımız, neslimiz, köyümüz,yaşamımız dağların ardında bir yer gün geldi andık gün geldi selamladık geçmişimizi.Çok isterdim yazdıklarımı okusun diye ama olmadı işte dedim ya zamansız ayrılık.Biz aslında altı değil bir sofradan yetişen sekiz kardeştik öyle bir kardeşilik ki bilmece gibi anlatsam da kimse anlamaz ki ,garip bir duygu sevgi.Bir araya gelince yediğimiz dayaklar aklımda gülsem mi ,ağlasam mı hatırladıkça dah çok koyuyor bana be emmoğlu,Zamannı geri çevirsek gelirmi acaba o günler geri bir gün yine inatlaştık çocukluğumuzla yine muziplikler gelid aklımıza ,güzel bir dayakla son buldu ama tatlı günlerdi çünkü ne kadar dayak yesek te sonunda yediğimize gülerdik ,biz kardeş gibi yaşadık seninle, Zaman ,hayat, yaşadıklarımzı o kadar acımasız ki bilemezdim ki bu yolda böyle buluşacağız.İçime kan aktı gittin sen hem de çok uzaklara ,ağlamadım tuttum kendimi dur ulan ne yapıyorsun dedim yıkılma böyle adamın karşısında sakın ha ,Ama yapamadım be kardeş tutamadım sözümü dönünce arkamı akıttım gizli göz yaşımı.Ölüm hayatın dışında değil, hayat ölümün içinde saklı. Kaybolmus dusler,
Iste hayat bundan ibaret.
Bazi seyler vardir, anlatamadiklarin. Onlar yuzunden herkesi uzersin kendinide...Hatta bekLersin ne zaman biticek bu aci diye..Sonunu bile bile,Aciyi ceke ceke ölumu beklemek...Sen o beyaz perdenin icinde kayboLursun.

Sevgi imiş bu ,sahiplenmekmiş bu yılların acısı ayrılıklarmış bu ne kötü ne yazık şimdi ah keşke desek bile geç artık ama biliyormusun emmoğlu huzurluyum son zamanlarında şaka ile karışık geçmişi anmak onlara gülmek işte benim geçmişim ve çocukluğumdan kalan sadece seninle paylaştıklarımmış.Zaman tünelinden bizlerde geçeceğiz basamak basamak yaşarız geçmişi tırmanırız ölüme doğru çünkü hayat bu geldik gideceğiz. Sadece bıraktıklarınla anılırsın işte ben o gün senin başına toplanan dostlarında bunu anladım, duygulandım ve boğazıma düğümlendi,biz bu değiliz dedim ağaçların arkasından sana bakıp ağladım,ağladım içime kan aktı be emmoğlu ..
Seni hep özleyeceğim aklıma vurdukça da yazacağım sana biliyorum duyuyorsun hislerimi duygularımı ...