Mutluluk bir dilekdir…..

Günlerden bir gün ekranlarda aksakalli nur yüzlü bir dede izliyordum. Tane tane konusuyor.. Mutluluk sohbeti yapiyor…
Rabbimizi anlatiyor. Anlatirken o kadar mutlu oluyorki, bunu izleyenlerede hissettiriyor. Allah´i insanlara sevdiriyor. Hani Peygamber Efendimiz: „Onlar görüldügü zaman Allah hatirlanir“ dedigi gibi.

Allah´a ulasmayi dileyin, diyor. Bu dilek dilinizden degil, kalbinizden kopup Allah´a varmali. Eger dilerseniz O Ruhunuzu mutlaka kendisine ulasitiracak. Dilerseniz, sizi öyle bir sevgi cemberine alirki, pencereleri acip mutluyum diye bagirmak istersiniz.

Bende hemen o an yalvarmayi basladim. Rabbim ne olur Ruhumu sana ulasdir. Sana Ruhumu ulastirmak istiyorum…
Ve öyle kalbden dilemisim ki, kalbime sicak sicak bir seylerin akdigini hissettim. Bunlar rabbimizin nurlari idi.
Cünkü Ruhumuzu kendisine ulastiracak olan Allah´dir. Ruhumuzun yüksele bilmesi icin, Nefsimizin kalbi nurlanmasi gerek.

Namaz, oruc ve bütün ibadetler bir zevk haline geliyor. Hele, hele „Allah“ ismi ile zikretmek, daha büyük bir zevk. Ne kadar güzelmis Allah´a kul, ona dost olmak.

Ve O NUR DEDE´nin mutluluk sohbetlerinde dilinden hic düsmeyen cümleler: „Her sey cok mu güzel yoksa bize mi öyle geliyor? Ne diyorsunuz sevgili kardeslerim, can dostlarim, gönül dostlarim. Hersey öylesine güzel ki…..“

O halde, Canana kavuşmayı, cân-u gönülden iste
Dudağını oynatmadan, Rabbinin ismini kalbinden söyle
Mevlana hz.

Tek bir dilek, ama canı gönülden...

Allah razi olsun