Bir intihar düşüyor beynimden yere. Paramparça her bir noktası düşlerimin. Geri getirilemez., toplanamaz, bir arada bulunamaz tekrardan. Korktuğum aşk kokuları, buram buram kulaklarımda... Duymaz olmuş, görmez olmuş bedenim yarı-uyku zamanlarında, uykularımı...

Anlamsız rüyalar görüyorum bu vakit. Bir kadın geçiyor pencerenin önünden. Aşık oluyorum. Ve her sabah unutuveriyorum. Sevişemiyorum. Koklamadan kayboluyor silüeti. Bir senfoni vuruluyor aklıma, duyumsuyorum. Aşklaşıp, başkalaşıyorum bu kez. Sonra bir yarı-uyku vakti daha. Ve tekrar unuttuğum uykular.

Uykusuzluk çekiyorum bu sıra. Ve bir çok kez rüyalar geçişiyor tam ortasından beynimin. Uyanık bir çok beden, birer birer tükürüyor yüzüme. Neden desem, sebebini söylerler diye korkup, susuyorum. "neden?" diyorum. Susuyorlar....

Bir kadın. Penceremin önünde dikiliyor öylesine. Aklımdan bazı düşünceler düşüyor tam önüne. Görmezden gelip, yürümeye başlıyor. Başka bir pencerenin önünde bekliyor uzun uzun. Kıskanıyorum...

Bir türkü duyuluyor bu vaktinde ömrümün. Sevmiyorum melodisini. Dinliyorum. Tekrar edip duruyor gözlerim aynı hayalleri bir bir beynime. Kaçamıyorum. Silinmiyor dudakları dudaklarımdan... Özlüyorum... Ve bir intihar, öylesine muazzam düşüyor ki beynimden yere, tek parçasını bile bulamıyorum... Ölemiyorum...

Yağız