0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1038
Okunma
yıkık dökük, yalnızlık kokan gelibolu sokaklarında tek arkadaşımdı tortul. Uzun kulakları, her söylediğimi anlaması yeterliydi benim için. bir dosttu benim için. hemde en yakın ,derinden dost.
renkleri gitmiş binalar arasında ilerliyordum tek dostum ile. sokaklar yağmur kokuyor, sokaklar yalnızlık kokuyor sokaklar korku kokuyordu..
yalnızlığım her geçen gün daha da beliriyordu bu sonbahar gününde. sokak pencerelerinde kimseciklerin olmayışıda beni yalnızlığıma itiyordu inceden inceye.. ileride görünen ormana doğru bir bilinmezlik ile ilerliyordum.
Yine ben , yine yalnızlığım ve yine sütçü Mustafa ...
Firdws ÇKR .
