Mutluluk ;
Ne yerde ne gökte, ne karada ne denizde,
Belki bir bebeğin mis gibi kokan teninde,
Belki bir çocuğun sıcacık gülümseyişinde.
Bazısına göre mutluluk erişilemeyecek kadar uzakta,
Bazısına göre ise bir adım yakınlarda.
Kimi bakar da göremez , kimi görüp de anlayamaz ,
Ne aradığını bilmeyenlere düşman değil dost olmaz.
Fakire sorsan mutluluk, parada pulda der,
Zengine sorsan, bir lokma ekmekte diye cevap eyler.
Aşık maşukun gözlerinde, sözlerinde arar durur,
Bulamadığı zaman mutsuzluğundan dem vurur.
Anne baba için çocukların mutlu oluşudur mutluluk,
Çocuklar için ise sınavdan alınan yüksek not, yerine getirilen sorumluluk.
Bazen küçük ayrıntılara saklanmış , keşfedilmeyi bekler,
Bazen de o kadar göz önündedir ki, fark edemeyenlere küser.
Ozan sazın telinde,şair şiirin dizelerinde,
Dertli içki kadehinde, pişmanlar dua için açılan ellerde.
Gecenin karanlığı, gündüzün ışığında arar onu,
Ötelerde bir yerlerde varlığına ipucu.
Herkes kendinde olmayanda arıyor,
Bu nedenle bulduklarını tanımlamak da zorlanıyor.
Mutluluğu bir kişiye,bir olaya ,bir maddeye bağlı kılmamak,
Onu özgür bırakarak, gelişini kutlamak.
Mutluluk huzurun olduğu yerde,
Huzur da o kadar yakındaki
Kalbimizin içinde..