...Çocukluk dönemlerinden anımsadıklarımı hayal meyalden nete doğru sıralama yaparken aralarda es geçtiklerimi de fırsattan istifade yazayım dedim bu gün..Çocukluğumu andığımda kaleme fazla iç açıcı şeyler gelmese de gözlerimin önüne hep renkli olanları gelir..
...Yasemin halamın düğününde yaşar amcamın kayın biraderi arif abinin müziplikleri gözümün önünden hiç gitmez..Canlı canlı sarhoşluğu ilkin onda görmüştüm.Gizli zıkkımlanmıştı ama sarhoş olunca ortalığı birbirine katmıştı..Siması en son babalar duyar dizisinin kadirini andırır..
...Leyla teyzemin düğünü düğün salonunda yapılmıştı ki o sıralar ilkokul 2ye gidiyordum..Ninemlerin bahçesindeki ayçiçekleri kaybolup gitmiştir ondan sonra..Emin dayım askerdeyken gönderdiği mektup ve kartları ninemlere ben okurdum.Okuyamadığım yerleri uyduruyordum.. Bazen de bakıyorum ki fazla anlamıyorlar ve okuma bilen de yok bu sefer okumadan aklımdan geçenleri dayımın ağzından sıralıyordum..
Evlenmesinden üzüntü duyduğum tek kişi annemin hala kızı meryem ablaydı..Onlara da sık uğradığımızı hatırlarım muhtelif zamanlar..Şimdi İstanbul-Fatih’te mukimler..
(aklıma geldikçe eleştiri kısmından devam ederim)