Bugün bir arkadaşım aradı üç yıllık bir aradan sonra.’Efendim canım ’diyerek açtım telefonu.Güldü,’demek ki hala silmemişsin numaramı ’dedi.Sanki silmem gerekirmiş gibi...Konuştuk epeyce ordan burdan...Eviliklerimiz,kocalarımız ,çocuklarımız,ev ve çalışma hayatlarımız...Bizim muhabbetimizin tadında da renginde de bir değişiklik yoktu.Oysa araya koskoca üç yıl girmemiş miydi?Yoksa yıllar sandığımız kadar da kocaman değil miydi? Daha kısa bir süre önce çılgınlar gibi yılbaşı hazırlığı yapıyordu birçok insan,oysa şimdi yeni yılın ilk üç gününü bitiriverdik bile...Zaman ,su gibi hızlı akıp gidiyormuş gibi gözüken hain zaman...Kendisi olduğu yerde durup ,ömürlerimizi bitiren zaman...
Zaman çabuk geçiyor deriz,çoğu kez...Bense zamanın sabit olduğunu bizlerin geçici nesneler olduğumuzu düşünürüm ,alışılmış cümleleri bir yana koyabilirsem.Kış aynı kış,gece aynı gece,saat aynı hızında her zaman...Oysa bizler öylemiyiz?Yüzümüz daha solgun değil mi düne göre?Bedenlerimiz daha bir yorgun değil mi?İçimiz kıpır kıpır mı acaba lise yıllarında olduğu gibi?
Bugün bir ara eski fotoğraflara baktım.Birisini alıp inceledim uzun uzun.Yeni başlamıştık üniversiteye...Kızlı erkekli bir grup toplanmışız arkadaşların evinde...Öylesine mutluyuz ki hepimiz...Çocuk olmanın masumiyeti,genç olmanın enerjisi var gözlerimizde...Fotoğraf eski olmasına rağmen öylesine parlak duruyor ki gözlerimiz...Hepimiz bir arkadaşa odaklanmışız ,onun ağzının içine bakıyoruz yüzlerimizde kocaman kahkahalarla.Kim bilir ne anlatıyordu?Cıvıl cıvılız hep bir arada...Oysa şimdi her birimiz ayrı bir şehirde ,ayrı dünyalardayız...Her birimizi benzer ama ayrı bir geçim telaşı sarmış durumda...Acaba yine gelsek bir araya ne olurdu diye düşündüm.Tekrar parlar mıydı gözlerimiz aynı heyecanla?Sanmam...Neden mi?Çünkü onca zaman geçti ya...Demiştim ya alışkanlık işte ,yine onca zaman geçti deyiverdim.Oysa hiç zaman geçer mi?Geçip giden bizim ömürlerimizdi ya...

SEÇ 03.01.2012 23.45