Bir insanın bir hayata sığdırabileceği ne kadar sonsuzluk olabilir ki diye düşünüyorum fakirlikleri, acıları, sıkıntıları, yalnızlıkları yaşamışlığı zenginliği gezmişliği tozmuşluğu bilmişliği görgüsüzlüğü nedir daha fazlası bana göre bir hiç.Yaşadıkca tek bir vücuda sığan binlerce kırığın toplamı olmuyormu insan .Iki çeşit insan vardır bu hayatta kaybetmekten korkanlar ve kaybecegi bir şeyi olmadığını düşünenler " kaybetmekten korkanlar dayatılmış odunlar gibidir bir dost bir düşmandırlar o kadar korkaktirlarki karekterleri leyhine ve aleyhine göre degişken pekişken ufacık çıkarlar için boş şeylere dalanlarla birlikte dalanlar,işleri bittiğinde ise karalayanlardır,kaybetme korkusu lanetlenmiş bir kişilik gibidir,hep ister başarı ,para ,mutluluk,özgürlük ,aşk,istem dışı bir hayatı tanımaz kabullenemez oysa kaybedecek bir şeyi olmadığının farkında olanlar ne şahaser bir rahatlığın sahibidirler, ölümü yenmiş olmanın huzuru ile kimine göre en tehlikeli insandır çünkü yanlışın en büyük korkusu doğru olandır,kaybetme korkusu taşımayan kişi
aynı zamanda kazanacağı birçok şeyi olan en özgür insandır, ya mezarda ya sarayda felsefesi ile aklına gelecek herhangi bir hamleyi düşünmeden tartmadan yapabilecek tek insandır.Korktukça kaybeden kaybettikçe korkan olmak yerine kaybedeceği bir şeyi olmayan olabilmek ahirete olan inançtır. Korkularımız mal kaynaklıdır hayat kaygısında küçülmeyenler Allah katında büyüyenlerdir...


BERRIN KORKMAZ