Yaşamın devam ettiği her şeye rağmen. Annenemin evinde çok kaldık. Sebeb ise Ailemizizin zeytin toplamak için her sene Gemlik’e gitmesidir.Çok alışmıştık annennemize vazgeçemiyorduk ayrılmak istemiyorduk ailemizin eve geri dönmesinden sonra. Kimi zaman Annennem giderdi uzaklara. BU uzaklara gidişinin bir dönüşü mutlaka oluyordu bunun içindir ki özlemle beklerdik.Bir gün yine böyle bir yolculuğa çıkmıştı annennem ve tekrar geldi ama cenazesi. Çocukluk da olsa anladık bu ayrılık çok uzun sürecek. Kim bilir bir daha hiçi göremeyecektir. Oysa ki hep kendimizi alıştırmıştıok ayrılıktan sonra kavuşmaya. Şimdi teselli verecek bir şey var mı bilmiyorum. Ama şair Necip Fazıl KISAKÜREK bu konuda teselli verebiliyordu." KAVUŞMAK NASIL OLMAZ MADEM Kİ AYRILIK VAR."
Evet ayrılık var ama kavuşmak da var. Bunu umarak teselliye umut bağladık.