en derince bir yer, sızlıyor
ne yapsam olmuyor, ne denediysem kar etmiyor,sızım dinmiyor
evet sızım vicdan’ım {vicDan’sızım} sol yanım yanıyor ana yüreğim pişiyor ateşi söndüremiyorum.
bir anne her anını evlatları olmadan nasıl gecirebilir ki ?
nasıl onlarsız nefes alabilir ki ?
nasıl yer, içer, uyur ki ?
yok ya... onlar yoksa hiç bir şeyin anlamı yok,değeri yok, yok , yok yok yok :(

her acının üstesinden geldim de , ciğerlerimin acısının üstesinden nasıl geleceğim bilemiyorum
hayat sizinle bir başka güzeldi
yaşamımın karanlık kısımlarının ,yüzüme gülümseyen aydınlık güneşiydiniz

güneşim batıyor, canım yanıyor, bu sefer her yerim, iyileşmeyecek yaralara sahip oldu
nasıl bitecek bu ömür , nezaman bitecek, nerede kiminle bitecek...
onlarla ömrümü bitiremeyeceksem, yaşamanın değeri sıfır
söndürün ışıkları,
durdurun dünyayı,
ilk durakta inecek var...